Warszawa. 10 rocznica śmierci Aleksandra Bardiniego
W sobotę, 30 lipca mija dziesiąta rocznica śmierci profesora Aleksandra Bardiniego (na zdjęciu), wybitnego aktora, reżysera i pedagoga.
- Był jednym z najmądrzejszych pedagogów. Uczył mówić, śpiewać, zachowywać się na scenie, a także myśleć - mówił o Bardinim nieżyjący także aktor Andrzej Szczepkowski.
Aleksander Bardini urodził się 17 listopada 1913 roku w Łodzi. W latach 1932 - 1939 studiował aktorstwo i reżyserię w Państwowym Instytucie Teatralnym w Warszawie. Jego nauczycielami byli Leon Schiller i Aleksander Zelwerowicz.
Przed wojną Bardini występował w warszawskim Teatrze Polskim. W czasie II wojny światowej pracował jako aktor i reżyser w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie. W 1945 roku przeniósł się z lwowskim zespołem do Katowic. Zrealizował tam swoje pierwsze większe przedstawienia, m.in. "Dom otwarty" Michała Bałuckiego. Po pogromie kieleckim w 1946 roku wyjechał za granicę.
Cztery lata później wrócił do Polski i nawiązał współpracę z warszawskim Teatrem Polskim. Zrealizował "Intrygę i miłość" Fryderyka Schillera i "Balladynę" Juliusza Słowackiego. Ważnym wydarzeniem stała się jego wystawiona w 1955 roku inscenizacja "Dziadów".
Po siedmiu sezonach pracy w Teatrze Polskim został kierownikiem artystycznym łódzkiego Teatru im. Stefana Jaracza. Był dyrektorem naczelnym i artystycznym warszawskiego Teatru Ateneum.
Współpracował z Teatrem Współczesnym w Warszawie. Od połowy lat 60. gościnnie reżyserował przedstawienia w Starym Teatrze w Krakowie. Prowadził też popularny program telewizyjny dla estradowców-amatorów. Dzięki niemu odkryto wiele talentów muzycznych.
Był członkiem Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI i jurorem na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej.
Bardini od 1978 roku wykładał w warszawskiej PWST. Nauczał też na wydziale dramatycznym Uniwersytetu w Georgii (USA) i w Szkole Muzyczno-Dramatycznej w Sztokholmie.
- Jestem zdania, że nauczyciela winno być stać na to, żeby się przyznać, że nie jest wszechwiedzący. Nauczyciel nie powinien zabiegać o względy studentów, bo to jest klęska dla obu stron" - mówił Bardini pytany o tajemnicę powodzenia, jakim cieszył się jako profesor.
Bardini reżyserował w teatrze, telewizji i operze. Stworzył wiele kreacji aktorskich. Za najbardziej znaczące krytycy uważają rolę Peachuma w "Operze za trzy grosze" i Giri w "Karierze Artura Ui". Widzowie zapamiętali go z ról filmowych m.in. w "Sprawie Gorgonowej", "Krajobrazie po bitwie", , "Dekalogu".
Aleksander Bardini zmarł 30 lipca 1995 w Warszawie. Został pochowany w katakumbach na Starych Powązkach.
