Talenty i kultura
[brak źródła i daty]
(P) Jeden z wybitniejszych spektakli teatru TV zobaczyliśmy w ubiegły poniedziałek. Była to "Pogarda" Alberto Moravii w reżyserii Andrzeja Łapickiego z udziałem - obok reżysera - Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej i Jana Nowickiego oraz specjalnym występem aktorskim Andrzeja Wajdy.
Wielu zapewne widzów zwróciło uwagę na niewątpliwe zbieżności treści tego spektaklu z treścią filmu Andrzeja Wajdy pt. "Wszystko na sprzedaż", opartego na wspomnieniach o Zbyszku Cybulskim.
Łapicki wydobył - jak sądzę - przede wszystkim klimat owych, niewidocznych dla widza, oglądającego gotowe dzieło filmowe czy sceniczne, powiązań konfliktów zawartych w dziele z konfliktami wypełniającymi życie twórcy. Płynne bywają granice między sztuką i życiem, między fikcją artystyczną i rzeczywistością. Jeżeli nawet nie wszystko z tego pogranicza bywa uzewnętrzniane, wystawiane "na sprzedaż" w gotowym dziele, to przecież istnieje zawszę to wzajemne przenikanie i wzajemne oddziaływanie koncepcji artystycznych i uwarunkowań osobistych w pracy twórcy.
W "Pogardzie" Moravii zobaczyliśmy obraz tego przenikania, tych wpływów, tych niezwykłych związków między twórczością i życiem. Obraz zaostrzony zderzeniem artystycznej koncepcji miłości, rozumianej jako nie tylko trwanie obok drugiego człowieka, akceptowanie go i wierność, ale także uznanie i szacunek - z osobistymi doświadczeniami pisarza, od którego żąda się takiego właśnie potraktowania wątku głównego w scenariuszu pisanym dla zaprojektowanego filmu.
Dramatyczność i wyrazistość tego obrazu w spektaklu poniedziałkowym TV zawdzięczamy inteligentnej, sugestywnej reżyserii Andrzeja Łapickiego oraz znakomitemu aktorstwu, na które złożyły się: nieprzeciętny kunszt Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej, wielka wrażliwość Jana Nowickiego, doświadczenie Andrzeja Łapickiego, a także zadziwiające na tym polu umiejętności Andrzeja Wajdy.
Całość była popisem scenicznych talentów i kultury.
