Zagubieni partyzanci
Dramat Tadeusza Różewicza "Do piachu" w trzeciej w historii realizacji - po legendarnych widowiskach Tadeusza Łomnickiego w Teatrze Na Woli i Kazimierza Kutza w Teatrze TV - nie rozprawia się z mitem partyzanta, nie dyskutuje o AK i NSZ.
Lubelscy twórcy Teatru Provisorium i Kompanii Teatr z Lublina nie chcieli robić przedstawienia o daremnej ofierze w imię wojennego prawa. Pytali raczej, za co wolno umierać i jaki jest sens wojennego upodlenia. Ich "Do piachu" opowiada o odpowiedzialności za drugiego człowieka. Za jego ból, cierpienie i śmierć. To widowisko o absurdzie wojny i odczłowieczeniu, jakie powoduje. Reżyserzy Janusz Opryński i Witold Mazurkiewicz budują antyepos o antybohaterach, zestawiając go z prawdziwym eposem Rainera Marii Rilkego w stylu średniowiecznych ballad - "Pieśnią o życiu i śmierci korneta Krzysztofa Rilke". Romantyczna śmierć samotnego herosa zostaje zderzona z wegetacją partyzantów zagubionych w czasie i przestrzeni. Występują: Jacek Brzeziński, Witold Mazurkiewicz, Jarosław Tomica i Michał Zgiet.
