Parady
Spektakl nagrodzony "Złotym Szczupakiem"w 1979 roku na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie, przyznanym dla Krzysztofa Zaleskiego - za debiut reżyserki w Teatrze TV i wyróżniony nagrodami: dla Alicji Wirth - za scenografię oraz Piotra Fronczewskiego i Ewy Dałkowskiej za osiągnięcia aktorskie. Sukces znaczący - chociaż nie pierwszy Parady zaczęły bowiem swój triumfalny pochód już w chwili debiutu czyli w 1792 roku, kiedy to Jan Potocki dzięki namowom swej teściowej, księżnej Izabelli Czartoryskiej-Lubomirskiej,"popełnił" cykl pełnych wdzięku i humoru scen parodystycznych, nawiązujących do komedii dell'arte. "Gil zakochany", "Kalendarz starych mężów", "Mieszczanin aktorem", "Podróż do Indii", Kasander literatem" i wreszcie "Kasander demokratą" - czyli "sześć uśmiechów pana Potockiego" połączonych ze sobą osobami głównych wykonawców (Gil, Kasander, Zarzabella) - to małe arcydzieło smaku i stylu, pełne rokokowej lekkości, w których absurd przeplata się z groteską. "Parady" tętnią życiem, dominuje w nich żywioł, temperament, a więc wszystkie cechy właściwe ówczesnej scenie jarmarcznej. Chociaż nie tylko. Bo toto po prawie dwustu latach okazało się, że również i teraz mamy scenę, na której z całym mistrzostwem można prezentować ten typ teatru - jest nią teatr telewizyjny. "W przedstawieniu Krzysztofa Zaleskiego" - pisał KTT w Teatrze z 1978 roku- odżyła cała piękna tradycja arlekinady", co - jak dalej pisze krytyk - jest przede wszystkim zasługą Piotra Fronczewskiego, głównej postaci tego przedstawienia, potraktowanej przez autora w dwóch jednocześnie planach - "charakterystyczności i perfekcji". Bowiem arlekinada "taka, jaką pokazał Fronczewski, Dałkowska i Grzegorz Wons jest nie tylko charakterystycznym przerysowaniem, ale równocześnie doskonałością techniczną,perfekcją działań fizycznych, "mistrzostwem szczegółu".
