Hrabia
Piętnastolecie istnienia Królestwa Kongresowego między jego powstaniem w 1815 roku a wybuchem powstania listopadowego poza krótkimi okresami należy do burzliwych i bardzo niespokojnych. Szczególnie napięta była sytuacja po wybuchu rosyjskiego powstania dekabrystów i odkryciu przez śledczych rosyjskich powiązań niektórych przywódców rosyjskich ze środowiskami spiskowców polskich. Bowiem i w Królestwie rozbicie przez władze organizacji Walerego Łukasińskiego nie położyło kresu działalności spiskowej. W miejsce Wolnomularstwa Narodowego powstało Towarzystwo Patriotyczne kierowane przez Seweryna Krzyżanowskiego, oficera, ulubieńca i bywalca najbardziej arystokratycznych salonów Warszawy. W związku ze śledztwami w sprawach dekabrystów ujawniono także Towarzystwo Patriotyczne, a jego członkowie zostali aresztowani i postawieni przed Sądem Sejmowym pod zarzutem zbrodni stanu. Rozprawa, śledzona uważnie przez wszystkie niemal środowiska Polaków, była swoistym sprawdzianem nie tylko właściwych intencji cara Mikołaja i księcia Konstantego wobec Królestwa, stała się także probierzem rzeczywistego patriotyzmu urzędników Królestwa. Dramat Maryny Miklaszewskiej osnuty jest właśnie wokół zdarzeń tego procesu. Bohaterem sztuki uczyniła hrabiego Piotra Bielińskiego, przewodniczącego sądu. Stary człowiek, mianowany głównym sędzią w tym procesie, nie okazał się wcale bezwolnym narzędziem w ręku Konstantego. Hrabia zdaje sobie sprawę z niezwykle trudnego zadania, jakie przed nim stoi. Oto musi przeprowadzić proces, nie wzbudzając podejrzeń władz rosyjskich, a jednocześnie uzyskać łagodne bądź uniewinniające wyroki dla oskarżonych...
