Kulturalne polecenie
Jolanta Ciosek: Idźmy obejrzeć cymesowy musical, aby odbyć komediową podróż w świat żydowskiej kultury"
Pełne dwie godziny żydowskiego humoru najwyższej klasy. Po "Aj waj! czyli historie z cynamonem" widzowie nie chcieli wypuścić aktorów ze sceny. W repertuarach teatrów próżno szukać takiego ładunku humoru i życiowej mądrości. Spektakl "Aj waj! czyli historie z cynamonem" Rafała Kmity spełnia wszystkie te wymagania. W dorocznym rankingu "Rzeczpospolitej" przedstawienie to zostało uznane za jeden z czterech najlepszych polskich spektakli teatralnych roku 2005.
Historie z cynamonem, opowieść o marzeniach i codzienności Żyda poczciwego, są nie tylko świetnie wyreżyserowane, ale też znakomita obsada sprawia, że w ten piękny świat wchodzimy po uszy, pełni radości, wzruszenia. Portret rodziny, której przyszło żyć gdzieś w Europie Środkowej XIX wieku, został skomponowany przez realizatorów z dużym znawstwem.
Jak słusznie pisano: "W poetyckim widowisku znalazła się żywiołowa pochwała radości życia, zaduma i smutek żydowskiego artysty, ironiczne uwagi na temat wybujałego syjonizmu i środowiskowego antysemityzmu, ciepło i matczyne zatroskanie nad kołyską żydowskiego niemowlęcia, międzypokoleniowe swary pomiędzy ojcem i synem, dobrze ukazujące sprzeczność dwu tendencji pomiędzy dążeniem do asymilacji, a pragnieniem dochowania wierności religijnej i obyczajowej tradycji judaizmu (...)." Kmita potrafił zaginiony świat ożywić w teatrze.
Kamila Klimczak i Marta Bizoń, grając wymiennie, dają prawdziwy koncert gry aktorskiej. Panowie również nas nie zawiodą. A zatem odwiedźmy Teatr STU, aby obejrzeć cymesowy musical, aby odbyć komediową podróż w świat żydowskiej kultury. Jak pisano, "Aj waj..." przypomina starą pozytywkę nakręconą ręką sprawnego reżysera i nutami dobrego kompozytora, jakim jest Bolesław Rawski. Frazy żydowskich dialogów są zarazem świetnym materiałem dla aktorów, którzy zawsze grają na najwyższych obrotach.
