Ożenek
Nowa inscenizacja słynnej komedii Mikołaja Gogola to popis mistrzowskich ról czołówki polskich aktorów, twórcza kontynuacja najlepszych wystawień tej sztuki. Waśnie w "Ożenku" legendarne kreacje stworzyli m.in. Jan Kurnakowicz, Kazimierz Opaliński, Mieczysława Ćwiklińska w głośnej inscenizacji Bronisława Dąbrowskiego z 1949 r. w Starym Teatrze; Aleksander Dzwonkowski, Wiesław Gołas, Wanda Łuczycka w Teatrze Dramatycznym; Władysław Kowalski, Franciszek Pieczka, Janusz Gajos, Joanna Żółkowska w Teatrze Powszechnym. W Teatrze TV w klasycznej inscenizacji Ewy Bonackiej z 1976 r. pamiętne role kreowali m.in. Wiesław Michnikowski, Czesław Wołłejko, Kazimierz Brusikiewicz, Jan Kobuszewski, Wojciech Pokora, Irena Kwiatkowska i Anna Seniuk, która w spektaklu, zaliczonym do Złotej Setki Teatru TV, grała pannę Agafię, a w nowej inscenizacji będzie swatką.
"Gogol niezaprzeczalnie ma coś z humoru angielskiego pisarza. Jest w jego śmiechu delikatny umiar, mimo ostrości satyry wdziera się współczucie. Bohaterami są durnie i łajdacy, ale to nasi bliźni" - pisał w "Dziejach dramatu" Allardyce Nicoll, przyrównując twórczość rosyjskiego pisarza do komedii Szekspira. Jerzy Stuhr w swojej inscenizacji uświadomił widzom, że "Ożenek", chociaż skrzy się dowcipem i humorem, w istocie jest komedią dość smutną - o tęsknocie za miłością i tchórzliwej ucieczce przed nią, o braku zaufania i niemożności otwarcia się przed innymi, związania się z drugą osobą i przyjęcia odpowiedzialności za ten związek. Gogolowska satyra w interpretacji wybitnych aktorów współczesnych stała się raczej tragikomedią, a klasyka okazała się zaskakująco współczesna. Warto więc przypomnieć sobie motto, którym autor opatrzył "Rewizora", a które do "Ożenku" również pasuje jak ulał: "Nie przygaduj zwierciadłu, kiedy masz gębę krzywą".
