Niebieski ptak w Warszawie
16 czerwca 1924 - W Teatrze Rococo w Warszawie rozpoczął swoje pierwsze polskie tournée rosyjski kabaretowy zespół emigracyjny Sinaja Ptica (Niebieski ptak).
"Ptak Niebieski jest ptakiem wędrownym. Wypłoszony hukiem pękających lodów i okrucieństwem rewolucji, wyfrunął ze swej zimnej, tragicznej i pięknej ojczyzny i krąży tęskliwie wśród obcych miast i ludzi. Dla wielkich metropolii świata jest to gość wysoce egzotyczny, pachnący czymś tajemniczym i pociągającym (...) Moda Rosji, moda sztuki, strojów, literatury, tańców, pieśni, ba, nawet potraw rosyjskich, ta moda właśnie zbiera już od lat niezliczone tłumy przed kasą Niebieskiego Ptaka (Antoni Słonimski, Ptak Niebieski, |w:] Teatr Jużnego, Berlin, (ok. 1927)).
"Artystycznie wobec Krakowa, który miał Zielony Balonik, byliśmy bardzo zapóźnieni. Pierwsze jaskółki to był Momus i Czarny Kot. Ale z tych jaskółek ptakiem naturalnej wielkości stał się dopiero zagraniczny Ptak Niebieski, emigrancki teatr rosyjski, z którym przyjechał Jarosy i już z nami został jako polski artysta. Ptak Niebieski wzbogacił istniejące już wtedy Qui Pro Quo tradycjami Diagilewa i kostiumologią wywodzącą się od Baksta. Byt to pierwszy teatr rosyjski, który przybył do Warszawy po odzyskaniu niepodległości i zrozumiałą jest rzeczą, że język rosyjski, zwłaszcza w konferansjerce był problemem drażliwym. Zaproponowano mi napisanie i wygłoszenie słowa wprowadzającego oraz opracowanie tekstów polskich Jarosy'ego. Niewiele było czasu. Całą noc przy kawie i koniaku spędziłem w hotelu Bristol ucząc Jarosy'ego. Bestia była tak zdolna, że nad ranem mówił już za dobrze. Pozostawał jeszcze problem widowni. Co odpowiedzieć, gdy się ktoś z sali zwróci z jakąś uwagą? Jarosy umiał już swój tekst, ale nie rozumiał po polsku. Zaproponowałem mu zwrot uniwersalny "Motorniczemu surowo zabrania się rozmawiać z pasażerami" (Antoni Słonimski, "Alfabet wspomnień").
