Gombrowicz metafizyczny w Teatrze Osterwy
"Iwona, Księżniczka Burgunda w reż. Bogdana Toszy w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Pisze Waldemar Sulisz w Dzienniku Wschodnim.
Najpierw zmysłowo zagrała Jolę w spektaklu Panny z Wilka, wyreżyserowanym przez Maję Komorowską. Od wtorku możecie zobaczyć Martę Srokę w metafizycznym spektaklu Bogdana Toszy "Iwona księżniczka Burgunda", którego premiera odbyła się w sobotę.
Pierwsza premiera w nowym sezonie, nowy dyrektor Teatru Osterwy Artur Tyszkiewicz i nowi, bardzo młodzi aktorzy, których dyrektor przyjął - to nowe okoliczności, w których Bogdanowi Toszy przyszło wyreżyserować jedną z najsłynniejszych sztuk Witolda Gombrowicza w Lublinie. Ten doświadczony artysta po raz pierwszy zrobił "Iwonę" i po raz pierwszy zmierzył się z Gombrowiczem. Z jakim skutkiem?
W tej kwestii mam mieszane uczucia. Z jednej strony spektakl nużył akademickim podejściem do obsesyjnej, groteskowej i biologicznej sztuki Gombrowicza, momentami dłużąc się niemiłosiernie. Aktorzy "odrabiali" zadaną lekcję po bożemu, kostiumy Anny Sekuły niezbyt dobrze układały się na aktorach, rytm przedstawienia dławił się i zanikał, tylko muzyka Piotra Salabera wywoływała pod powiekami Gombrowicza i jego zakazany, paradoksalny i błyskotliwy świat.
Z drugiej strony postać Iwony (Marta Sroka), która pojawia się na groteskowym dworze króla Ignacego (Jerzy Kurczuk) i królowej Małgorzaty (Jolanta Rychłowska) magnetyzowała, przyciągała i uwodziła, skupiając na sobie uwagę księcia Filipa (Paweł Kos), mieszkańców fantastycznej krainy, w której dzieje się akcja i publiczności.
Jest w lubelskim Gombrowiczu dużo młodości (nowi aktorzy to jeszcze studenci), szlachetnego minimalizmu (brawo dla Toszy) i metafizycznego klimatu, który sączył się z filmu Andrzeja Wajdy "Panny z Wilka". I są usterki. Zobaczcie sami.
