Żona i kochanka
"Strategia motyli" w reż. Zdzisława Derebeckiego w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. Pisze Joanna Krężelewska w Głosie Koszalińskim.
Czy w miłości możliwy jest bilans zysków i strat?
"Strategia motyli" to druga w nowym sezonie artystycznym premiera Bałtyckiego Teatru Dramatycznego. Tytuł przewrotnie nawiązuje do jednej z opcyjnych strategii inwestycyjnych. Wszak Eve, bohaterka sztuki Ester Vilar, wciąż kalkuluje i oblicza. Ma pieniądze i wie, że jeśli ktoś jest bogaty, chce tylko więcej. Jednak nie można matematyczno-logicznej dokładności przełożyć na miłość. Emocje to nie wykresy i prognozowanie. Jeśli w grę wchodzi zazdrość, zdrada, zaślepienie to na końcu skali może pojawić się śmierć. Tak też się dzieje.
Eve, kobieta po pięćdziesiątce, odwiedza Adrianę, młodą Argentynkę, która była kochanką jej męża. Była, bo Carlos w tajemniczych okolicznościach popełnił samobójstwo. Eve chce przekonać dziewczynę, by zrzekła się pretensji do spadku po Carlosie. Walczyć o spadek będzie mogła, bo nosi w łonie nieślubne dziecko Carlosa. Eve wyceniła Adrianę na pół miliona dolarów. Czy każdy da się sprzedać? Czy miłość można kupić? Podobnie jak zapomnienie? O fabule nie napiszę nic więcej, gdyż w rytmicznym tempie toczy się ona przez 70 minut, a nowe fakty, które wypłyną z dialogu dwóch kobiet napiszą scenariusz, którego nikt się nie spodziewał. Warto samemu go poznać.
Ogromną siłą spektaklu są bohaterki wykreowane przez Darię Brudnias (Adriana) i Joannę Trzepiecińską (Eve). Pierwsza, młoda aktorka, która stoi na początku swej kariery, była... magnetyczna. To słowo pasuje do jej kreacji najbardziej.
Seksowna i zmysłowa, kiedy tańczyła tango; rozedrgana w chwilach załamania bohaterki; przerażająca w swej desperacji. Momentami Joanna Trzepiecińską pozostawała w cieniu tej młodej, utalentowanej dziewczyny. To wielka sztuka i bardzo dobra wróżba na przyszłą karierę Darii. Trzepiecińską jako Eve potrafiła dotknąć mrocznej strony każdego z nas, tej żądzy posiadania, do której czasem wstyd się przyznać.
