Głos, którego nie słychać
"Awantura warszawska. Waszyngton - Moskwa - Londyn" w reż. Michała Zadary w Muzeum Powstania Warszawskiego. Pisze Agnieszka Rataj w Rzeczpospolitej.
W "Awanturze warszawskiej. Waszyngton - Moskwa - Londyn" Michał Zadara ucieka od romantycznego mitu powstańczego zrywu. Walki z 1944 r. to dla niego rozgrywki rodem z gier fabularnych na wysokim szczeblu dyplomatycznym.
Reżyser patrzy na Powstanie z dystansu, dając jednocześnie taką możliwość widowni. W Sali pod Liberatorem po jednej stronie wielkiego ekranu obserwujemy wymianę depesz i listów dyplomatycznych. Można zrozumieć słowa padające między eleganckimi politykami i wojskowymi, uchwycić kolejność decyzji, niuanse rozgrywek.
Kiedy przechodzimy na drugą stronę ekranu, wpadamy w środek chaosu, którego uczestnikami są światowi przywódcy. Możemy ich rozpoznać po charakterystycznych cechach (Churchill z nieodłącznym cygarem, Roosevelt na wózku inwalidzkim, Stalin w mundurze), ale przy każdym tkwi tabliczka z imieniem i nazwiskiem. Wszyscy przekrzykują się kwestiami odczytywanymi z kartek podsuwanych przez anonimowe postacie w białych kombinezonach. Tu wszystko jest ustawione, sterowane z góry, co podkreślają ironicznie obrazy Churchilla kołyszącego się na łódce w Wenecji czy wyciągniętego na leżaku Stalina.
Głos z Warszawy nie ma w tym świecie szans na przebicie. Barbara Wysocka czyta fragmenty kroniki powstańczej Władysława Bartoszewskiego, przemykając między postaciami polityków, i trudno ją usłyszeć. Rzadko też pojawia się na głównym ekranie. Jej głos zabrzmi wyraźnie dopiero wtedy, kiedy w ciszy podsumuje Powstanie, odczytując suche liczby.
Tak awantura warszawska została zakończona. Światu pozostaje złożenie wyrazów ubolewania.
"Awantura warszawska. Waszyngton - Moskwa - Londyn" Muzeum Powstania Warszawskiego, ul. Grzybowska 79, bilety 10 zt [z biletem do muzeum), najbliższe spektakle: wtorek [2.08] - piątek [5.08), godz. 20.
