Artykuły

Zamężny ziemiański dom i nudne wiejskie wakacje; w tej oto scenerii senno-letniego lenistwa z codziennymi odwiedzinami tego samego pana doktora pojawia się młody, pełen życia student, wywołując miłosną rywalizacje miedzy zamężną panią domu a jej młodziutką wychowanką.

Iwan Turgieniew, autor komedii psychologicznej "Miesiąc na wsi" napisał ją na pół wieku przedtem, nim Czechow pomiesza śmiech i łzy w swoich sztukach, w których dni bliźniaczo do siebie podobne wypełnia nostalgia za innym życiem. Które gdzieś tam daleko jest. U Turgieniewa zaś wtargnie ze studentem w zwykły miesiąc na wsi. Przez pół wieku, dzielące "Miesiąc na wsi" od "Trzech sióstr" jedno się nie zmieni: bohaterowie nie znajdą w sobie siły, woli, odwagi, by cokolwiek w dotychczasowym życiu zmienić.

W telewizyjnym przedstawieniu "Miesiąca na wsi", wyreżyserowanym przez Jana Englerta, najbardziej podobać się mogła koronkowo zrobiona scenografia: autorka - Maria Kucia-Albin zadbała o najsubtelniejsze szczegóły ogrodu i domowych wnętrz, w których rozgrywa się akcja sztuki. Niestety, zabrakło podobnej subtelności w psychologicznym portrecie głównej bohaterki. Natalia Pietrowna Anny Korcz jest piękną dziewczyną, która bardzo przekonująco wypada w scenie "starszej siostry" siedemnastoletniej wychowanki, ale trudno w niej dostrzec dojrzałą kobietę, przeżywającą dramat rywalizacji z młodzieńczo świeżą nastolatką. W rezultacie komedia psychologiczna przechyla się w stronę komedii intrygi miłosnej, która w kluczowym momencie kilku spotkań w altance przywodzi na myśl bardziej "Dynastię" z pytaniem, kto kogo kocha, a kto - akurat wprost przeciwnie, aniżeli drążącego powikłany świat uczuć Turgieniewa.

Szkoda!

A nazwisko Anny Korcz warto zapamiętać: wróżę jej, że niebawem trafi na rolę dla niej odpowiednią.