Jan Skonieczny zapoznał się z recenzją JASZCZA
Autor recenzji z krakowskiego przedstawienia "Szewców" Witkacego, p. Jaszcz ("Trybuna Ludu" nr 230, z 18.VIII.br.) posłużył się znakomitym chwytem, dzięki któremu widz-czytelnik ma możność porównania nie tylko opinii recenzenta z własną, ale także dwu wersji toku przedstawienia: Jaszcza i prawdziwej.
Jaszcz pisze: "...Jerzy Trela jako Jędrzej Sowopućko i Jerzy Binczycki jako Czeladnik II, szewc anonimowy..."
W rzeczywistości: Trela gra Czeladnika 1, szewca anonimowego, zaś Binczycki Czeladnika II, czyli Jędrzeja Sowopućkę.
Jaszcz pisze: "Walczewski jako prokurator Robert Scurvy, prezes "Tajnego Związku cofaczy kultury"...
W rzeczywistości: Walczewski jako prokurator R.S. właśnie oskarża Sajetana Tempe o prezesowanie temu związkowi, sam będąc jego przeciwnikiem.
Jaszcz pisze: "Jarocki trafnie podkreślił sadomasochistyczne związki Księżny z Prokuratorem, niewiele zresztą tonując wymyślania Prokuratora w rodzaju: "ścierwa jej sturbiasta wlań" i ODPOWIEDZI KSIĘŻNEJ (podkreślenie moje - J.S.) w rodzaju "chełbia wasza wlań świecąca". TAK SOBIE ROZMAWIAJĄ PRZEZ CZAS DŁUŻSZY (podkreślenie moje - J.S.), póki Księżna nie powiada rozsądnie: "Boże, jak on gledzi".
W rzeczywistości Prokurator wypowiada słowa "ścierwa jej sturbiasta wlań" w akcie II, wprawdzie o księżnej, ale w jej nieobecności; Księżna mówi "chełbia wasza wlań świecąca" w akcie III, w nieobecności prokuratora i bez żadnego z nim związku; Księżna powiada "Boże, jak on ględzi w akcie I, wprawdzie o Prokuratorze, lecz nie w rozmowie z nim, ale przerywając tymi słowami jego "wielkie" przemówienie polityczne skierowane do trójki szewców.
Jaszcz pisze: "Na szczęście, powiada Puczymorda: "to zaraza czysta z tym Wyspiańskim".
W rzeczywistości opinię: "to zaraza czysta z tym Wyspiańskim" - wypowiada nie Puczymorda, lecz Hiperrobociarz właśnie o odzianym w kontusz i mówiącym wierszem Puczymordzie.
Nie podejrzewam Jaszcza, żeby nie czytał "Szewców" ani nie oglądał na trzeźwo spektaklu, toteż jego recenzję witam z uznaniem jako przejaw nowego stylu rzetelności publicystycznej pozwalającego widzowi-czytelnikowi na dokonywanie porównań.
Data publikacji artykułu nieznana.
