Gliwice. Owacje po "Wesołej wdówce"
Długą owacją na stojąco przyjęła publiczność piątkową premierę operetki "Wesoła wdówka" w reżyserii Marii Sartovej w Gliwickim Teatrze Muzycznym. W tytułowej roli wystąpiła gwiazda polskiej sceny muzycznej Grażyna Brodzińska.
Brawami publiczność przerywała też przedstawienie po wykonaniach najpopularniejszych arii, jak "Usta milczą, dusza śpiewa", czy "Ach, kobietki". Widzowie chwalili kreację Grażyny Brodzińskiej, podkreślając też dobry występ partnerującego jej Michała Musioła w roli Daniły.
To już czwarta realizacja operetkowego superprzeboju Franza Lehara w Gliwicach. Poprzednia była grana przez blisko 20 lat i została zdjęta z afisza przy niesłabnącym zainteresowaniu widzów. Jak jednak podkreślał przed premierą dyrektor Gliwickiego Teatru Muzycznego Paweł Gabara, każda inscenizacja wnosi coś nowego, nawiązując do współczesności, choć w przypadku operetki widzowie oczekują przede wszystkim klasycznych realizacji.
Występująca w spektaklu Grażyna Brodzińska - przez wiele lat solistka Operetki Warszawskiej oraz Teatru Muzycznego Roma - z gliwicką sceną współpracuje od 1998 r. Brawurowo wykonała wtedy partię Eurydyki w nowej inscenizacji "Orfeusza w piekle" Offenbacha, pod kierownictwem muzycznym Macieja Niesiołowskiego i w reżyserii Marcela Kochańczyka. Potem jej artystyczne wizyty w Gliwickim Teatrze Muzycznym stały coraz częstsze; od 2002 r. Brodzińska jest stałą bywalczynią tej sceny. Zagrała m.in. Gabrielę Zedlau w "Wiedeńskiej krwi", Dolly w musicalu "Hello, Dolly!" i Dorothy Brock w polskiej prapremierze "42 ulicy" Harry'ego Warrena.
Reżyserię "Wesołej wdówki" powierzono mieszkającej na stałe w Paryżu Marii Sartovej, której wcześniejsze realizacje w Gliwickim Teatrze Muzycznym spotykały się z uznaniem publiczności i krytyków. Kierownictwo muzyczne nad spektaklem sprawował Wojciech Rodek, dekoracje przygotowała Barbara Kędzierska, a kostiumy - Tatiana Kwiatkowska.
Trzyaktowa operetka Franza Lehara powstała ponad sto lat temu - premierę miała w Wiedniu 30 grudnia 1905 r. Autorami libretta są Victor Leon i Leo Stein. "Wesoła wdówka" jest najwybitniejszą pozycją w dorobku kompozytora. Sławę zawdzięcza m.in. niezapomnianym ariom i duetom.
Zaletą spektaklu jest też dowcipne i pełne zwrotów akcji libretto. Tytułowa bohaterka, Hanna Glawari, dziedziczka fortuny po zmarłym mężu bankierze, przyjeżdża do Paryża, gdzie pojawiają się amatorzy zarówno jej ręki, jak i majątku. Nie każdy ma jednak szanse na podbicie serca kapryśnej damy.
Po raz pierwszy ówczesna Operetka Śląska w Gliwicach wystawiła "Wesołą wdówkę" w 1953 r., kolejne realizacje przygotowano w 1977 r. i 1992 r.
