Młodsza siostra desperatek
"Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń" w reż. Kuba Kowalski w Laboratorium Dramatu w Warszawie. Pisze Agnieszka Rataj w Życiu Warszawy.
Zaczyna się słodko. Później okazuje się, że pod nieskazitelną powłoką czają się demony. Anna Smołowik w monodramie "Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń" w Laboratorium Dramatu bada ciemne strony kobiecości.
Początkowo Stephanie przypomina wzorową panią domu w stylu Bree Van de Kamp z serialu "Desperate Housewives". Różowy kostium, platynowa peruka, miotełka do kurzu w dłoni. W jej domu słychać urocze "My Girl" The Temptations.
Coś zaczyna zgrzytać, kiedy Stephanie baterię środków czystości pedantycznie ustawia... w lodówce. Ale śmiejemy się jeszcze, podczas gdy ona balansując tanecznie na wysokich obcasach, zmierza wprost ku przepaści. Opisując swoje idealne życie, stopniowo odsłania skrzętnie skrywany rodzinny dramat.
W końcu zaczynamy rozumieć, dlaczego zabiła męża i śmiech więźnie nam w gardle. Stephanie ściąga platynową perukę i kostiumik, rozmazuje makijaż. Niepostrzeżenie zamienia się w ukochaną córeczkę tatusia. Dziewczynkę, która dla własnej matki stała się rywalką. W tym momencie słodki tekst piosenki staje się dwuznaczny - słowa "My Girl" zmieniają się na "suka". A wystające groteskowo zza ściany nogi zabitego męża, niemego świadka i pośredniego sprawcy tragedii, każą zadać pytanie: kto tu naprawdę zawinił?
Jednoznacznych odpowiedzi nie ma i to jest siłą tego monodramu. Podobnie jak rola Smołowik, która płynnie przechodzi od kpiny z dojrzałej kobiecości, uwięzionej w wyobrażeniach o perfekcyjnym życiu, do tej budzącej się dopiero, wepchniętej w rolę ofiary. W jej oczach widać szaleństwo podobnych jej kobiet na skraju załamania nerwowego. Lepiej na nie uważajcie!
"Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń", tekst Maliny Prześlugi, reż. Kuba Kowalski, wyk. Anna Smołowik, Laboratorium
Dramatu, ul. Olesińska 21
