Lublin. Złota Maska dla Marii Perkowskiej
Maria Perkowska jest aktorką Teatru im. H. Ch. Andersena od 1963 roku. Wczoraj [18 marca] z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru uhonorowano ją nagrodą Złotej Maski za rolę suflerki w pięknym spektaklu "Teatr cieni Ofelii".
Złota Maska to nazwa wielu nagród aktorskich przyznawanych na różnych warunkach przez różne gremia, instytucje i festiwale. W Lublinie nagrodę Złotej Maski firmuje Związek Artystów Scen Polskich, zatem jest to wyróżnienie bardzo cenne, bo świadczy o uznaniu nagrodzonej osoby w środowisku teatralnym. Marię Perkowską doceniono za rolę starej suflerki w spektaklu "Teatr cieni Ofelii" w reżyserii Włodzimierza Fełenczaka (premiera była 8 maja 2004 roku). "Teatr..." napisał Michael Ende, znany m.in. jako autor znanej "Niekończącej się opowieści" (film czarował dzieci i dorosłych). To nawiązująca do motywu platońskiej jaskini cieni wzruszająca, subtelna i niezwykle plastyczna opowieść o suflerce, która w teatrze spędziła całe życie. Teatr jest jej jedynym światem, lecz z tego, co dzieje się na scenie, z budki suflera widzi tylko cienie. Dlatego teatr jawi się jej jako miejsce schronienia najważniejszych ludzkich wartości.
Maria Perkowska trafiła ostatnio na bardzo dobre role. Przypomnijmy tu jeszcze tylko, że w 2000 roku zauroczyła widzów poetycką rolą Joanny w "Joannie Skrzydlatej" według Joanny Kulmowej w reżyserii Włodzimierza Fełenczaka. W obu tych spektaklach ich atmosferę współtworzyła scenografia Jarosława Koziary.
Wczoraj w południe spotkaliśmy aktorkę na otwarciu w Muzeum Lubelskim wystawy scenografii Teatru Andersena przygotowanej z okazji jego 50-lecia. Maria Perkowska zapozowała "Gazecie" do fotografii z lalkami z "Farfurki królowej Bony", bajki wystawionej w 1994, gdzie animowała - a jakże! - królowę Bonę. Do Teatru Andersena Maria Perkowska trafiła jako adeptka w 1963 roku i niemal całą karierę zawodową związała z lubelskim teatrem. Jest aktorką wszechstronną, równie wspaniale jak mgławicową Ofelię ze świata teatralnych cieni zagrała np. przed siedmiu laty kostyczną i hałaśliwą śmierć w "Złotym kluczu" w reżyserii Stanisława Ochmańskiego.
