Przy drzwiach zamkniętych
"Myślano, że chciałem w tej sztuce powiedzieć, iż odradzam kontaktów z innymi. Chodziło mi tylko o to, że jedynie wtedy, gdy wzajemne stosunki stają się pokrętne i występne, życie może stać się piekłem. Przecież inni, wokół których żyjemy, są elementem bardzo ważnym chociażby dla naszej wiedzy o nas samych, Kiedy zastanawiamy się nad sobą, kiedy próbujemy zrozumieć samych siebie, korzystamy z wiedzy, jaką mają o nas inni. Gdy jednak stosunki z innymi są złe, kiedy jesteśmy całkowicie uzależnieni o-d innych, wtedy rzeczywistość staje się piekłem".
Ten rejestr "złotych myśli", to wypowiedź Jean-Paul Sartre'a o swojej sztuce "Przy drzwiach zamkniętych", którą zakończył sezon TEATR IM. JARACZA W OLSZTYNIE. O inscenizacji AD 1987 reżyser Edward Ratuszyński zadeklarował:
"Celem mojej pracy nie było udekorowanie sytuacji, ani też udowodnienie, że scena jest miejscem dziwnym. Chciałem, aby była projekcją konkretnej sytuacji scenicznej, jej nową rzeczywistością".
