Teatr Rosyjski (Studio Rosyjskie)
Jawny rosyjskojęzyczny teatr działający w czasie okupacji niemieckiej w Warszawie z przerwami w latach 1941–1944. Jego dyrektorem był rosyjski aktor i reżyser Bazyli Sikiewicz (Wasiliew-Sikiewicz), prowadzący rosyjski teatr w Warszawie także przed wybuchem II wojny światowej (od 1932 pn. Rosyjski Teatr Studio, od 1934 – Rosyjskie Studio Dramatyczne)1.
W latach 1941–1943 i od maja 1944 aż do wybuchu Powstania Warszawskiego siedzibą teatru była licząca 202 miejsca pokinowa sala przy ul. Marszałkowskiej 81b.
Repertuar nie dorównywał poziomem ofercie artystycznej sprzed wybuchu wojny. Teatr grał komedie, skecze; w 1944 występowali na jego scenie także akrobaci, iluzjoniści i wróżbici. Wyjątkiem był puszkinowski wieczór dany wiosną 1944 i przedstawienie Karczmy na rozdrożu z maja 1944, odnotowane z uznaniem przez prasę gadzinową.
Sala przy Marszałkowskiej 81b od maja 1945 roku służyła pierwszemu powojennemu teatrowi lewobrzeżnej Warszawy – Teatrowi Małemu. Ostatnie przedstawienia odbyły się tam jesienią 1949 roku, po czym budynek wraz z całą zachodnią pierzeją Marszałkowskiej rozebrano. Dziś w tym miejscu znajduje się zachodnia jezdnia ulicy Marszałkowskiej, prowadząca do Placu Konstytucji.
-
Zob. Maria Zamarajewa, Russkij tieatr Studio (1932–1941). Istorija sozdanija i znaczenije w kulturnoj żyzni Polszy (Русский театр Studio (1932–1941). История создания и значение в культурной жизни Польши) [w:] Matieriały III nauczno-prakticzeskoj konfieriencyi „Russkoje kulturnoje nasledije w Polsze”Biełostok, 29–30 sientiabria 2012 (Материалы III научно-практической конференции „Русское культурное наследие в Польше” Белосток, 29–30 сентября 2012) / Materiały z III Konferencji Popularno-Naukowej „Rosyjska spuścizna kulturalno-naukowa w Polsce” Białystok, 29–30 września 2012, Stowarzyszenie „Rosyjski Dom”, Warszawa 2012, s. 11–17.↩︎
Tomasz Mościcki (2022)
Bibliografia
- Dąbrowa-Sierzputowski Józef, Warszawski sezon teatralny 1940–1944, Archiwum Państwowe w Warszawie, Zbiór Rękopisów, sygn. 39;
- Marczak-Oborski Stanisław, Teatr czasu wojny 1939–1945, Warszawa 1967, [wersja cyfrowa];
- Mościcki Tomasz, Teatry Warszawy 1944–1945. Kronika, Warszawa 2012, [wersja cyfrowa];
- Mościcki Tomasz, Warszawskie sezony teatralne 1944–1945,Warszawa 2016;
- Szejnert Małgorzata, Sława i infamia. Z Bohdanem Korzeniewskim rozmawia Małgorzata Szejnert, Kraków 1992, [wersja cyfrowa]
- Szymchel Tomasz, Recenzenci teatralni warszawskiej prasy niemieckiej wydawanej w języku polskim podczas okupacji hitlerowskiej 1940–1944, mps., praca magisterska. Biblioteka Akademii Teatralnej w Warszawie, sygn. 1243;
- Teler Marek, Zagadka Iny Benity. AK-torzy kontra kolaboranci, Warszawa 2021;
- Teler Marek, Upadły Amant. Historia Igo Syma, Warszawa 2021;
- „Pamiętnik Teatralny” 1963, z. 1–4;
- „Pamiętnik Teatralny” 1997, z 1–4;
- „7 Dni” [wersje cyfrowe];
- „Nowy Kurier Warszawski” [wersje cyfrowe];
- „Warschauer Zeitung” [wersje cyfrowe].
Mapa teatrów jawnych w Generalnym Gubernatorstwie (1940–1945)
Sezon: 1941 / 1942
