Osoby

Stanisław Hebanowski (25 I 1912 Brzost­ków k. Jarocina - 18 I 1983 Gdynia), reży­ser, kier. lit. i art. teatru, krytyk, tłumacz, adaptator. W 1. trzydziestych studiował filo­zofię i historię sztuki na Uniwersytecie Po­znańskim. W 1938 zadebiutował jako poeta w pozn. Promie. Z t. związał się po wojnie, jako kier. lit. pozn. scen: T. Polskiego (1947-48, 1949-60, 1963-69), Opery (1948-49), następnie T. Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1960-63) i T. Wybrzeże w Gdańsku (1969-73 kier. lit., 1973-80 kier. art.). Od 1957 reżyserował (eksternistyczny egzamin reżyserski zdał w 1973), początkowo na za­łożonej przez siebie Scenie "Atelier" w klu­bie pozn. plastyków, potem w T. Pięciu (1962 -64), m. in. "Rozmowy zmarłych" Fontenelle'a, "Eutydem" Platona, "Końcówka" Becketta, na­stępnie na scenie T. Polskiego i Nowego w Poznaniu ("Lato" Weingartena, 1968, "Kuszenie św. Antoniego" wg Flauberta, 1969). W T. Wybrzeże reżyserował np. "Czekając na Go­dota" Becketta, 1970, "Maleńka Alicja" Albee'go, 1971, "Thermidor" Przybyszewskiej, 1972, "Cmentarzysko samochodów" Arrabala, 1972, "Helena" Eurypidesa, 1973, "Sen" Kruszewskiej, 1974, "Anioł i czart" Crommelyncka, 1974, "Cy­ganeria warszawska" Nowaczyńskiego, 1975, "Zeszłego lata w Czulimsku" Wampiłowa, 1974, "Rosmersholm" Ibsena, 1975, "Wesele" Wyspiań­skiego, 1976, "Samuel Zborowski" Słowackiego, 1977, "Wujaszek Wania" Czechowa, 1977, "W mrokach złotego pałacu, czyli Bazylissa Teofanu" Micińskiego, 1978, "Makbet" Shakespeare'a, 1980. W swym dorobku reż. miał też spek­takle operowe, jak "Król Roger" Szymanow­skiego (1974), "Samson i Dalila" Saint-Saensa (1975), "Faworyta" Donizettiego (1978) - w Operze i Filharmonii Bałtyckiej. Również na Wybrzeżu zadebiutował jako reżyser telewi­zyjny: "Gra" Żuławskiego, "Lato" Rittnera, "Ob­rzęd" Bergmana, "Rogacz wspaniały" Crom­melyncka, "Malowidło na drzewie" Bergmana. W 1. pięćdziesiątych rozpoczął działalność przekładową, od utworów Sofoklesa, Eurypi­desa, następnie Flauberta, Marivaux, Beaumarchais, Musseta, Corneille'a do Bergmana. Adaptował i przywracał scenie polskiej za­pomniane sztuki Magnuszewskiego, Micińskie­go, Kruszewskiej. W 1958 wydał tom opo­wiadań "Ślady czasu". Był prezesem gdańskie­go oddziału ZLP. 25 I 82 obchodził 70-lecie urodzin. Zmarł w trakcie przygotowań do prem. "Czekając na Godota" w T. Współczes­nym w Szczecinie (dokończonej przez Ry­szarda Majora w II 83).
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83 tom XXIV, Instytut Sztuki PAN, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.

Stanisław Hebanowski by Instytut Teatralny on Mixcloud