30 kwietnia 1953
Domek z kart Emila Zegadłowicza
Warszawa, Teatr Współczesny: prapremiera Domku z kart „sztuki w 3 aktach” Emila Zegadłowicza w opracowaniu dramaturgicznym Adama Ważyka, w inscenizacji i reżyserii Erwina Axera. Tadeusz Białoszczyński jako Bruno Sztorc, Andrzej Łapicki – Starosta, Danuta Szaflarska – Kiti.
Sztuka ukazująca upadek sanacyjnej Polski rozgrywała się w 1939 kolejno pod koniec sierpnia w warszawskiej redakcji „Dziennika Robotniczego”, w której dochodziło do rewizji i aresztowania dziennikarza Sztorca, oraz w pensjonacie „Polonia”, a wreszcie 17 września na posterunku policji we wschodniej Polsce, gdzie ekspediowany do obozu w Berezie Sztorc odbywał rozmowę z uciekającym do Rumunii Premierem. W epilogu dwaj krasnoarmiejcy przy akompaniamencie Międzynarodówki wyzwalali Sztorca zdejmując mu z rąk kajdanki.
Spektakl doczekał się ekranizacji, a pierwszy pokaz filmu odbył się już 16 stycznia 1954.
Rafał Węgrzyniak