Andrzej Titkow
ANDRZEJ TITKOW, ur. 24 marca 1946 w Warszawie,
poeta, reżyser, scenarzysta, producent i wykładowca akademicki.
Absolwent Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (film dyplomowy w 1972).
W latach 1973–90 związany z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie, w latach 1990–94 członek Studia Filmowego „Kronika”, od roku 1994 prowadzi założone przez siebie Studio Filmowe TAK. W latach 2004–06 zastępca kierownika Redakcji Filmów Dokumentalnych Programu 1 TVP. W latach 2005–10 dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy” w Warszawie.
Zajmuje się także reżyserią teatralną, prowadzi działalność dydaktyczną. W latach 1998–99 wykładał w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, od roku 1999 prowadził zajęcia z historii filmu oraz zagadnień formy filmowej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, od roku 2004 także w Warszawskiej Szkole Filmowej. Od roku 2010 wykładowca w Gdyńskiej Szkole Filmowej.
Ma w swym dorobku osiemdziesiąt filmów dokumentalnych, kilka fabularnych filmów telewizyjnych (w tym serial Układ krążenia), film kinowy Światło odbite, a także spektakle teatralne i telewizyjne.
Jest autorem czterech tomów poetyckich (w 1974 otrzymał nagrodę na Warszawskiej Jesieni Poezji): Wstęp do nie napisanego poematu (1976), Zapisy, zaklęcia (1996), Pieśń pod pieśniami (2016), Popiół i popiół (2021), dwóch książek: Inteligent niepokorny w kraju realnego socjalizmu (2020) i Mauzoleum (2022) oraz kilku dramatów: Hush-Push (pierwsze wyróżnienie w konkursie dramaturgicznym Teatru Ateneum w 1974 roku), Jak zwykle po końcu świata (scenariusz teatralny oparty na poezji Rafała Wojaczka, prem. 25 maja 1985 w Teatrze Polskim we Wrocławiu), Z życia niższych sfer (niewystawiony) i słuchowiska Nie patrzcie w ten ogień (emisja w Teatrze Polskiego Radia 30 września 2017).
W roku 2013 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla rozwoju telewizji publicznej, za osiągnięcia w pracy zawodowej i działalności społecznej”.
Red. (2024)
