Stracony rok Olgi Marcinkiewicz
Jeśli chcemy pozostać w gronie najważniejszych pretendentów do miana Europejskiej Stolicy Kultury, prezydent Michał Zaleski dla dobra miasta powinien zdymisjonować Olgę Marcinkiewicz. Dyrektor biura Toruń 2016, które koordynuje nasze starania o zdobycie tego tytułu, nie sprawdziła się na stanowisku - pisze Grzegorz Giedrys w Gazecie Wyborczej - Toruń.
24 listopada minął rok od powołania Olgi Marcinkiewicz na szefa Toruń 2016. Dyrektor włączyła się w życie kulturalne miasta w wyjątkowym momencie. Toruń od podstaw stworzył superinstytucję o kompetencjach w pełni pozwalających sprostać najważniejszemu wyzwaniu kulturalnemu, przed jakim dotąd stanęliśmy: zdobyciu tytułu Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku. Głównym zadaniem miejskiej instytucji Toruń 2016 jest napisanie dobrej aplikacji konkursowej. Nie zapomnijmy jednak, że Europa zwraca szczególną uwagę na zaangażowanie mieszkańców w walkę o zaszczytne miano. Kierująca biurem nie wywiązuje się z tego zadania.
12 miesięcy Marcinkiewicz w Toruń 2016 to czas bez wątpienia zmarnowany. W czasie gdy konkurenci do tytułu zdążyli skonstruować instytucjonalne ramy swojej kandydatury i coraz agresywniej promują się w kraju, Toruń stoi w miejscu. Łódź stawia na twardy billboardowy marketing i promocję telewizyjną, Gdańsk zaś współorganizuje duże wydarzenia artystyczne (...). Większość konkurentów utworzyła też rady programowe.
A tymczasem biuro ESK nie ogłosiło programu naszego startu w europejskim konkursie - na razie ogranicza się do garści oczywistych ogólników. Toruniowi patronować będzie postać Mikołaja Kopernika i wszystko, co się z nią wiąże, a zatem: idea człowieka renesansu, kosmos, średniowieczny gotyk. Nie mamy myśli przewodniej i hasła, a rada programowa - mimo zapowiedzi Marcinkiewicz, że to ciało powstanie na początku roku - nadal nie istnieje.
Nie zapomnijmy, że Europejska Stolica Kultury to inicjatywa, która przede wszystkim ma przypominać o wartościach, na jakich zbudowana została wspólnota unijna. Najważniejsze w tym kanonie jest tworzenie jedności i pielęgnowanie obywatelskiego współuczestnictwa mieszkańców w życiu codziennym miasta. Ale jak mamy tworzyć w tym duchu, skoro biuro Toruń 2016 zamknięte jest na inicjatywy mieszkańców, nie rozmawia z ich reprezentantami ani nie współpracuje z instytucjami?
Jako złe relacje z Marcinkiewicz - w kuluarowych rozmowach - oceniają dyrektorzy niemal wszystkich toruńskich instytucji kultury. Biuro ESK straciło w ten sposób swoich najważniejszych sojuszników. Jeszcze nigdy dotąd niezależni animatorzy i kulturalna budżetówka nie byli tak zgodni co do swoich ocen i prognoz - niezadowolenie z poczynań Olgi Marcinkiewicz stało się powszechne. Nie ma nadziei, żeby ta sytuacja w najbliższej przyszłości miała się odwrócić. (...)
Marcinkiewicz straciła szansę powołania do istnienia nowej przestrzeni refleksji o Toruniu. Niedawne dyskusje - organizowane przez Akademię Myśli Społecznej "Czy kultura może stać się tożsamością Torunia?" i "Rola ESK 2016 w strategii kulturalnej Torunia" - udowadniają, że panuje u nas deficyt debaty publicznej, a tymczasem dyrektor Toruń 2016 nie wyszła z inicjatywą dialogu między miejskimi instytucjami kulturalnymi, organizacjami pozarządowymi a artystami. To oczywiste, że nie wszyscy działający na lokalnym rynku sztuki zasługują na to, aby być partnerami w działaniach biura ESK, ale z wszystkimi warto rozmawiać.
Prezydent Michał Zaleski, kierując się troską o naszą europejską inicjatywę, powinien zdymisjonować Olgę Marcinkiewicz. Dyrektor Toruń 2016 musi zastąpić osoba otwarta na dialog, która zna problemy środowiska i która stanie się arbitrem w sprawach dzielących świat naszej kultury. Nowy szef tej instytucji - przy zdecydowanym wsparciu prezydenta Torunia i marszałka województwa - powinien do końca roku stworzyć radę, która przyjmie na stanowisko dyrektora programowego Toruń 2016. Jeśli w najbliższym czasie nie uda się wskazać nowego dyrektora tej instytucji, miasto powinno wprowadzić zarząd komisaryczny. Czasu jest mało, ale ESK wymaga twardych i nadzwyczajnych środków. Od decyzji prezydenta zależy bowiem to, czy torunianie nie uznają za zmarnowane trzyletnich starań o zwycięstwo w najbardziej prestiżowym programie kulturalnym całej Wspólnoty Europejskiej.
Całość w Gazecie Wyborczej - Toruń
