Obrachunki teatralne
W lipcu tradycyjnie ocenia się miniony sezon teatralny. Gdyby mnie zapytano, jak widzę ten sezon w Warszawie. I od razu, bez namysłu wymieniłbym trzy przedstawienia, które stanowią najwyższe jego osiągnięcia: Tango Mrożka w Teatrze Współczesnym jedna z najlepszych polskich sztuk współczesnym spektakl mistrzowsko wyreżyserowany przez Erwina Axera; Kto się boi Wirginii Woolf? Albee’ego w tymże teatrze, w reżyserii Jerzego Kreczmara, najlepsza sztuka obca ostatnich kilku lat, niezwykłe, przeżycie teatralne dzięki wspaniałym kreacjom aktorskim Antoniny Gordon-Góreckiej i Jana Kreczmara;
Żywot Józefa w Teatrze Narodowym, widowisko precyzyjnie wycyzelowane w każdym szczególe, stylowe i nowoczesne zarazem, zapełniające ważną lukę w naszej tradycji teatralnej. A więc trzy przedstawienia różnego rodzaju, których się nie zapomni. To chyba dużo i już na tej tylko podstawie można by powiedzieć, że sezon był dobry, skoro przyniósł takie szczytowe osiągnięcie.
