Premiera u Machulskich
Kolejna premiera w tej sympatycznej placówce Machulskich, którzy uparli się dowieść, że na istotą teatru nie składają się etaty, budżet i pluszowe fotele, lecz zapał artysty, życzliwość widza oraz temat, o którym warto wspólnie porozmawiać. Tym razem tematu dostarczył radziecki dramaturg, Wołodin, sam biorąc go z życia, w którym coraz częstszą sytuacją bywa ta, gdy ludzie do wczoraj się kochający, od dziś nie mogą na siebie patrzeć. Sytuacje typowe? — niestety. Czy literatura może je definitywnie rozwikłać? — niestety, nie. Lecz może pomóc w poważnej rozmowie, która — jest to już u Machulskich tradycja — wywiązuje się po aktorskiej prezentacji tekstu Wołodina; naszkicował w nim autor szereg konfliktów typowych, wyakcentował też tezę, iż pośpiech zarówno w żenieniu, jak w rozwodzeniu rozsądnym na ogół nie jest.
Aktorska prezentacja tego prologu do rozmowy (bo tak chyba trzeba rzecz ująć) potraktowana została z rzetelnością przez cały zespół Teatru Ochota. Występują m. in. Janina Nowicka, Barbara Sułkowska, Dorota Kawecka, Janusz Mond, Tadeusz Bogucki. Poza Nowicką (z wewnętrznym ciepłem, z poczuciem humoru mówi monolog kobiety z ogłoszenia)niewiele mieli okazji do indywidualnych popisów, może nie wszystkie takie potencjalne okazje w pełni wykorzystali?
Aleć nie te chyba wartości liczą się w takim przedsięwzięciu: społeczny sens sprawy, w której teatralność stanowi zaledwie pretekst, dociera do widza…
