Artykuły

W próbach: "Sen nocy letniej" Szekspira w reżyserii Pawła Świątka i scenografii Marcina Chlandy- Szekspir jednak jest tak pojemnym autorem, że zawsze można znaleźć w nim coś swojego. Nasz "Sen nocy letniej" będzie o pożądaniu w świecie kobiet - mówi reżyser Paweł Świątek.

Ostatnią w tym sezonie premierę teatr zapowiada tak: "Sen nocy letniej" to opowieść o pożądaniu. Być może również o miłości, ale najprawdopodobniej nie. To opowieść o ułudzie, to opowieść o koszmarze, to opowieść bardzo śmieszna. "Sen nocy letniej" to baśń porno w leśnym anturażu, seria dotkliwych upokorzeń. Nasz "Sen nocy letniej" to opowieść o utopii świata sfeminizowanego, w którym męskość walczy o obecność, a kobiety o prym w nowym porządku. Zapraszamy do jarmarcznej budy, do mrocznego lasu".

- Tekst jest skrócony, ale poza tym to sto procent Szekspira. Nie "przepisujemy" go, ani nie dopisujemy niczego . Ten tekst jest przepięknie przetłumaczony przez Stanisława Barańczaka, więc nie ma co poprawiać, ani uzupełniać- mówi Mateusz Pakuła, dramaturg.

- Szekspir jednak jest tak pojemnym autorem, że zawsze można znaleźć w nim coś swojego. Nasz "Sen nocy letniej" będzie o pożądaniu w świecie kobiet. Chcemy się przyjrzeć, jak wyglądałby świat, w którym hierarchia męskości i kobiecości została odwrócona i jak w tym świecie funkcjonowałoby pożądanie. Wszystkie role (z wyjątkiem ról aktorów) grają w tym przedstawieniu kobiety - podkreśla Paweł Świątek, reżyser.

Realizację tej popularnej komedii Szekspira zaproponował dyrektor Tomasz Konina. Pracę nad tekstem twórcy zaczęli od ustalenia, co współcześnie może być najciekawsze w opowieści, która powstała ponad 400 lat temu. - I od razu wiedzieliśmy, że chodzi o pożądanie, o sposób, w jaki znajduje ono obecnie ujście. To temat bardzo aktualny i współczesny. Seks i pożądanie wykorzystuje się powszechnie np. do sprzedaży różnych produktów - mówi Paweł Świątek.

Mateusza Pakuła: U Szekspira wszystkie role grali mężczyźni, ale kiedy te same postaci dajemy do grania kobietom, to nagle się okazuje, że świat - na pierwszy rzut oka homoerotyczny - przemienia się w świat, w którym kobiety o pożądaniu mówią w sposób znacznie bardziej świeży, niż mężczyźni. I właśnie ten aspekt chcemy zbadać. Zabawa płcią i przebieranie to bardzo częste zabiegi u Szekspira. My sprawdzamy, co by się stało, gdyby opowiadanie tej historii dać kobietom.

Paweł Świątek: Świat zaburzonego porządku to coś bardzo kuszącego, ale naszym celem nie jest żaden homoseksualny manifest.

Do premiery twórcy przedstawienia nie chcą ujawnić projektu scenografii. Zapowiadają jednak, że będzie ogromna, iście operowa. Na Dużej Scenie stanie las, a w nim pojawią się postaci inspirowane baśniami. - Projektowanie kostiumów do takiej historii to ogromna przyjemność -mówi ich autorka, Karolina Mazur. - Moją ulubioną i najbardziej inspirującą postacią jest Tytania, wzorowana na rusałkach.

- Czerpiemy z różnych konwencji baśniowych, od walijsko-celtyckich, przez Grimmów i Andersena, aż po baśni zawłaszczone przez popkulturę. I to też jest przewrotne, bo przecież we wszystkich baśniach mocno zaznaczony jest porządek patriarchalny - mówi reżyser.

- W sumie będzie dużo namiętności, pożądania i dobrej zabawy, bo to bardzo śmieszna komedia - dodaje.

Przedstawienie tworzą: Paweł Świątek (reżyseria), Mateusz Pakuła (dramaturgia), Marcin Chlanda (scenografia), Karolina Mazur (kostiumy).

Obsada: Kornelia Angowska, Cecylia Jacewska-Caban, Arieta Los-Pławszewska, Grażyna Mi-siorowska, Judyta Paradzińska, Karolina Piechota, Beata Wnęk-Malec, Ewa Wyszomirska, Mirosław Bednarek, Leszek Malec, Maciej Namysło, Sylwester Piechura, Łukasz Schmidt, Łukasz Wójcik.

Premiera 28 maja na Dużej Scenie. Przedstawienie jest dla widzów dorosłych.

***

Twórcy

Paweł Świątek, reżyser

Absolwent reżyserii w krakowskiej PWST, uczeń m.in. Krystiana Lupy i Mikołaja Grabowskiego. Zadebiutował na scenie Teatru Kochanowskiego przedstawieniem "Komedia. Szczęśliwe dni. Ostatnia taśma Krappa" Becketta. Jedną z najgłośniejszych jego realizacji jest "Paw królowej" na podstawie powieści Doroty Masłowskiej, zrealizowany w 2012 w Starym Teatrze w Krakowie. Wyreżyserował też "Dżumę" i "Rękopis znaleziony w Saragossie" w Opolu oraz "Smutki tropików" Pakuły w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie.

*

Mateusz Pakuła, dramaturg

Absolwent dramaturgii na Wydziale Reżyserii Dramatu w PWST w Krakowie. Trzykrotny finalista Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, wielokrotny finalista Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej i laureat jego 19 edycji. Wydał trzy zbiory dramatów: Biały Dmuchawiec, Pięć sztuk teatralnych (2010), Kowboj Parówka i trzy inne sztuki (2012), Na końcu łańcucha (2012). Kilka jego sztuk przetłumaczono na niemiecki, czeski, hiszpański i ukraiński. Stale współpracuje z Pawłem Świątkiem (w Opolu - Beckett, Dżuma i Rękopis znaleziony w Saragossie).