Teatry i zespoły

Siedziba teatru mieściła się przy ul. Marszałkowskiej 114 w sali na 400 miejsc.

Miesiąc po nieudanej przygodzie Teatru Znicz i Komety, Stanisław Śliwiński powrócił z pomysłem otworzenia nowej sceny operetkowej w Warszawie. Tym razem podporą i znakiem firmowym była Lucyna Messal, która kierowała już sceną swojego imienia (Teatr Messal–Niewiarowskiej). Nie występowała we wszystkich premierach, ale i tak teatr grał poszczególne tytuły kilkadziesiąt razy dwukrotnie każdego dnia.

Kiedy gwiazda rozwiązała umowę z dyrektorem sceny, odchodząc zabrała również nazwisko i trzeba było zmienić nazwę teatru. Od lutego 1930 roku przy Marszałkowskiej 114 działała Operetka Warszawska. Jednak bez Messalki i w obliczu pogłębiającego się kryzysu, teatr nie miał szans. Po trzech miesiącach i czterech frywolnie brzmiących tytułach, przeszedł do historii.

Ewa Hevelke (2019)

Bibliografia:

• Edward Krasiński Warszawskie sceny 1918–1939, PIW, Warszawa 1976
• Ludwik Sempoliński Wielcy artyści małych scen, wyd. Czytelnik, Warszawa, 1977

Sezon: 1928 / 1929