Janusz Brodnicki
BRODNICKI Janusz, właśc. Jan Feliks B. (1892 Warszawa - 20 I 1938 Warszawa), śpiewak. Był synem Mariana i Rozalii z Salickich. Ukończył gimn. filol., a następnie kształcił się w śpiewie. W 1927 został zaangażowany do T. Wielkiego w Warszawie jako adept, następnie został solistą. Wystąpił w ponad trzydziestu operach, śpiewając partie barytonowe, takie jak: Janusz ("Halka"), Escamillo ("Carmen"), Oros ("Manru"), Amonatro ("Aida"), Stach ("Janek"). Ok. 1934 ustąpił ze sceny z powodu choroby.
Bibl.: Kur. warsz. 1927 nr 237; Scena pol. 1938 z. 2/3 s. 696-697 (tu mylnie Bradnicki); Akt zgonu nr 19/21/1938, USC Warszawa-Śródmieście.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
