Leon Borkowski
BORKOWSKI Leon Pantaleon (8 VIII 1824 Katyń pod Dobromilem - 1 IV 1911 Żywiec), śpiewak. Był mężem -> Anny B. Początkowo był urzędnikiem sądowym. Prawdopodobnie już w 1853 występował we Lwowie. Dzięki opiece hr. Agenora Gołuchowskiego wyjechał za granicę i tam rozpoczął studia wokalne. Po kilku latach nauki śpiewał w Amsterdamie i Wrocławiu, a od kwietnia 1856 w Krakowie. W maju i czerwcu 1856 z zespołem t. krak. pod kier. J. Pfeiffera występował w Wiedniu, m.in. w roli Bryndasa ("Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale"). Od maja do sierpnia 1857 należał do zespołu A. Gubarzewskiego w Tarnowie. W Warszawie wystąpił po raz pierwszy 30 VIII 1857 na scenie T. Wielkiego w partii Kardynała Brogni ("Żydówka"), a w 1858 śpiewał partię Komandora ("Don Juan"). 8 III 1859 ożenił się z aktorką Anną Rerak. Wkrótce wyjechał z Warszawy na występy do Lwowa, gdzie śpiewał również w 1860. Następnie koncertował w 1861 w Lublinie, w 1864 we Lwowie i Samborze, w 1865 w Poznaniu i Dobromilu. W lecie 1865 występował w zespole K. Łobojki w Rzeszowie. 27 IV 1866 śpiewał na koncercie w Krakowie, a od 25 X 1866 do 15 II 1867 występował w t. krak., m.in. w partiach: Stolnika ("Halka") i Serwacego ("Verbum nobile"). Od 3 III 1867 został zaangażowany do zespołu opery WTR i śpiewał tu m.in. takie partie jak: Kacper ("Wolny strzelec"), Bertram ("Robert Diabeł"), Sparafucile ("Rigoletto"). W. Krogulski nazwał go "jednym z najlepszych Marcellów w Hugonotach", natomiast J.T.S. Jasiński pisał, że "rodzajowi głosu brakowało dźwięku, w śpiewie czuć było pracę niedostateczną". Jesienią 1871 B. występował gościnnie w Theater an der Wien w Wiedniu. Po raz ostatni wystąpił w Warszawie 12 III 1872 w operze "Lukrecja Borgia" i przeniósł się do t. lwow., gdzie został zaangażowany jako basso profondo. Śpiewał tutaj do 1879, m.in. takie partie jak: Chorąży ("Hrabina"), Don Pedro ("Afrykanka"), Orovez ("Norma"), Da Silva ("Ernani"), Zachariasz ("Prorok"), Bazyli ("Cyrulik sewilski"), Rudolf ("Lunatyczka"). Z zespołem t. lwow. wyjeżdżał też na występy do Krakowa (1875, 1877, 1879). Po opuszczeniu t. lwow. występował zdaje się w 1881 w zespole J. Nowakowskiego oraz w zespole H. Lasockiego w Rzeszowie, ale wiadomości te nie są pewne, mogą dotyczyć -> Henryka B. Zmarł jako emeryt t. lwowskiego.
Bibl.: Goślicki: Pamiętnik 1870; Got: Teatr Koźmiana; Krzesiński: Koleje życia s. 405, 413, 414, 418, 419, 474; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Raszewski: Staroświecczyzna; Sowiński: Słownik muzyków; Afisz teatr. 1871/72 nr 18; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
