Salomea Borkowska
BORKOWSKA Salomea Nimfa Elżbieta, l°v. Rutkowska, 2° v. Philip (2 XI 1814 Gułomierze k. Łukowa - 1864 Warszawa), aktorka. Początkowo należała do chóru w T. Narodowym, następnie uczęszczała do warsz. szkoły dramatycznej wyróżniając się starannością w nauce. Debiutowała w t. warsz. 4 XI 1834 w roli Walburgi ("Król duchów alpejskich"). 28 X 1841 zaślubiła Jana Rutkowskiego i pod nazwiskiem męża wystąpiła po raz pierwszy 9 I 1842 jako Fanszetka ("Mulat"). Jasiński pisał o niej: "Powierzchowność przyjemna, ruchy zręczne, pomimo że natura ukrzywdziła ją cokolwiek dając jej jedną nogę nieco krótszą, ale tak zgrabnie ukrywać to umiała, że tylko blisko ją znający wiedzieli o tym lekkim kalectwie". Wg M. Chomińskiego ostatni raz wystąpiła na scenie 6 VII 1851 w roli Fruzi ("Damy i huzary"), pozostała jednak w zespole na stanowisku dozorującej chórzystki, które zajmowała od 1850 do 1 I 1861. Od 30 V 1857 była żoną chórzysty Jana Piotra Philipa.
Bibl.: Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
