Paweł Borawski
BORAWSKI Paweł (25 I 1834 Warszawa - 1900), tancerz, aktor, śpiewak. Był synem handlarza Bartłomieja B. i Tekli z Kruszewskich, bratem -> Aleksego B., mężem -> Emilii B. Uczęszczał najpierw do warsz. szkoły baletowej, następnie kształcił się przez trzy lata w śpiewie u W. Kratzera, a wreszcie w 1846 wstąpił do szkoły dramatycznej. Od 1 VIII 1849 należał do corps de ballet t. warszawskich. Debiutował 30 IX 1855 w operetkowej partii Beniamina ("Lalka norymberska"). Występował niekiedy również w operach, np. 30 V 1859 śpiewał partię Dworzanina ("Hugonoci"). W listopadzie 1859 opuścił zespół WTR i zaangażował się do t. wil.; występował tam w balecie, a także układał tańce, m.in. z M. Dombrowską do "Halki". Czasem grał role dram., np. Kochanowskiego ("Barbara Radziwiłłówna" A. E. Odyńca), śpiewał epizodyczne partie w operach, np. Górala ("Halka"). Brał udział w objazdach zespołu wil., m.in. w 1860 występował w Kownie. W Wilnie w 1860 ożenił się z aktorką Emilią Markowską i zapewne w 1861 powrócił z żoną do Warszawy. Mimo usilnych starań początkowo nie został zaangażowany do WTR i dopiero 13 I 1869 otrzymał etat chórzysty. Po śmierci żony zwolniony 23 XI 1871 z zespołu WTR, wyjechał na prowincję i tam przez jakiś czas dawał lekcje tańca. W 1878-80 należał jako tancerz i śpiewak do zespołu t. pozn. i w sez. letnich występował z tym zespołem w warsz. t. ogr. Eldorado. W 1882 należał do zespołu J. Teksla w Lublinie i w Petersburgu. W 1885 występował jeszcze w warsz. t. ogr. Nowy Świat.
Bibl.: Goślicki: Pamiętnik 1871; Koryzna I s. 141, 143, 144; Rulikowski: Teatr na Litwie s. 81-82; Chomiński: Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
