Wanda Bogdani
BOGDANI Wanda, właśc. Kleczkowska, zamężna van der Meere (ur. 23 III 1851 Lwów - działała do 1887), śpiewaczka. Była córką Franciszka Ksawerego Kleczkowskiego i- Flory B. Już w 1866 występowała na koncertach na cele dobroczynne. Śpiewu uczyła się u Wilhelminy van Hassel-Barth w Wiedniu i u Pauliny Viardot-Garcia. Debiutowała we Włoszech. W scz. 1871/72 występowała w Genui, 1872 w Hofoper w Berlinie, śpiewała też w Monachium, Frankfurcie nad Menem, Mediolanie i Turynie, ale dokładne daty nie są znane. W styczniu 1873 występowała w Poznaniu w zespołach niem. i polskim. We wrześniu tegoż roku została zaangażowana do opery w Paryżu. W tym czasie wyszła za mąż za Belga, hr. Karola van der Meere. W październiku 1874 występowała w Operze Komicznej w Wiedniu. W grudniu 1874 i w styczniu 1875 występowała we Lwowie; występy przerwała w związku ze swoim głośnym procesem o długi w Wiedniu. We wrześniu 1875 ponownie wystąpiła we Lwowie i odniosła sukces śpiewając partie Rozyny ("Cyrulik sewilski") i Adiny ("Napój miłosny"). Wg M. Kamińskiego "figurkę miała małą, ale bardzo zgrabną, rysy nieszczególnie piękne, ale sympatyczne, głos niewielki, ale nieskażonej czystości". W późniejszych latach występowała tylko na koncertach, m.in. w Krakowie w 1876 i 1887, we Lwowie w 1884 i 1886.
Bibl.: Eisenberg: Biogr. Lex.; K. Estreicher: Gwiazda spadająca (Flora Bogdani), Kraków 1886;Koryzna I s. 127; Kosch: Deutsches Th. Lex. I; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Reiss: Almanach muz. Krakowa; Wspomnienia aktorów (M. Kamiński).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
