Ignacy Warmuth
WARMUTH Ignacy (1853 lub 1858 Kraków - ok. 1923 Kraków), śpiewak. Po ukończeniu gimn. w Krakowie wyjechał mając lat osiemnaście do Wiednia uczyć się śpiewu; potem studiował w Paryżu i we Wrocławiu. Debiutował we Wrocławiu w "Fauście", następnie został zaproszony do Brna, w 1882 zaangażowano go do t. królewskiego w Sztokholmie jako pierwszego tenora. W 1883 przybył do Warszawy, gdzie 27 IX wystąpił w WTR w partii Księcia ("Rigoletto") a 29 IX w tyt. partii "Fausta". Jeszcze w tym samym roku udał się do Włoch i występował m.in. w Mediolanie, Wenecji, Trieście, Pavii, Nicei, Palermo, na Riwierze, potem śpiewał w Berlinie, Hamburgu, Kolonii, Pradze, Brnie, Grazu. W Warszawie występował wielokrotnie, m.in. od 20 X 1886 do 2 I 1887, od 18 VIII do 22 IX 1888, od 14 X do 4 XI 1890, w tym samym roku po raz pierwszy we Lwowie (2 XII), gdzie został zaangażowany od jesieni 1891 na sez. zimowy; w lecie 1895 występował z zespołem opery lwow. w Krakowie, od 21 IX do 23 X 1895 w WTR, potem ponownie w t. lwow. (w sez. zimowym 1896, a także od stycznia do marca 1901). W tym okresie występował także za granicą, m.in. w Mantui (1893), w Marienbadzie (1894), Turynie (1895). Od 28 X do 30 X 1902 występował ponownie w WTR, następnie wyjechał do Włoch. W 1905 z powodu choroby serca wycofał się ze sceny i poświęcił się pracy pedag., początkowo w Wiedniu, potem w Krakowie. Podobno był pierwszym nauczycielem J. Kiepury. Śpiewał w języku wł., niem., franc, szwedzkim i polskim. Był ulubieńcem publiczności warsz. i krak.; P. Owerłło wspominał, że "powodzeniem cieszył się nadzwyczajnym, rodacy robili mu takie owacje, że policja musiała często interweniować i usunąć z teatru przesadnych entuzjastów". Najlepsze partie: Eleazar ("Żydówka"), Don Jose ("Carmen"), Turiddu ("Rycerskość wieśniacza"), Canio ("Pajace"), Edgar ("Łucja z Lammermooru"), Lohengrin ("Lohengrin"), Raul ("Hugonoci"), Manrico ("Trubadur"), Vasco da Gama ("Afrykanka"), Jan z Lejdy ("Prorok"), Radames ("Aida"), Alfred ("Traviata"), Jontek ("Halka").
Bibl.: Cudnowski; Owerłło, Pajączkowski: Teatr lwow.; EMTA 1883 nr 2, 3, 5; 1884 nr 33; 1888 nr 257; 1890 nr 368, 373; 1891 nr 390, 394, 397, 405. 417; 1892 nr 453; 1893 nr 577; 1895 nr 38, 39 (il.), 40; 1896 nr 5; 1902 nr 4, 50; Chomiński; Afisze, Bibl. Jagiell.
Ikon.: H. O.: Portret, rys., 1908 - MTWarszawa; Fot. Pryw. MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
