Zygmunt Biesiadecki
BIESIADECKI Zygmunt Tadeusz (26 X 1894 Kraków - w styczniu 1944 Warszawa), aktor, reżyser. Był synem Józefa B. i Heleny z Posiadłowskich, mężem -> Janiny B. Ukończył gimn. Św. Anny w Krakowie. Debiutował w 1912 w T. Ludowym w Krakowie; grał tam do 1918 takie role, jak np. Dudka ("Sen nocy letniej"), Wacek ("Wicek i Wacek"). 31 X 1917 ożenił się z aktorką Janiną z Praegerów. W sez. 1917/18 występował też na scenie T. im. Słowackiego. W 1919-31 występował w T. Polskim w Poznaniu. W 1931-35 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Katowicach, w 1935-37 występował w T. Malickiej w Warszawie, a w 1936 także w Stołecznym T. Powszechnym, 1937-39 w T. Miejskim w Łodzi. W czasie pobytu w Łodzi zajmował się też reżyserią; wystawił wtedy m.in. "Jadzię wdowę", "Spadkobiercę", "Młody las", "Szczęście Frania". Grał z powodzeniem role amantów, później role charakterystyczne, m.in. takie jak: Sobolewski ("Dziady"), Mario ("Świt, dzień i noc"), Voltaire ("Maria Leszczyńska"), Brzechwa ("Zaczarowane koło"), Lancelot ("Kupiec wenecki"), Ludmir ("Pan Jowialski"), Jasiek ("Wesele"), Franek ("Niespodzianka"), Jakub ("Głupi Jakub"). Został uwięziony i zamordowany przez hitlerowców. Bibl.: Bar: Dzieje t. krak. s. 172; Łoza: Czy wiesz II (il.); Sobański: Teatr pol. na Śląsku (il.); Wroczyński: Pół wieku s. 276-281; Afisze, IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
