Jadwiga Wolfstal
WOLFSTAHLOWA, Wolfstalowa, Jadwiga, z Żurków, także Żurek de Lauresalles, Żurekówna, Deberjott (22 III 1892 Hnilice Wielkie k. Zbaraża - 21 IX 1977 Warszawa), śpiewaczka, aktorka. Była córką Franciszka Żurka i Joanny z Wiśniewskich, żoną Bronisława Wolfstahla (zob. t. 1). Podawała, że ukończyła w Wiedniu Akademię Muz., gdzie uczyła się w R. Papier i nast. została zaangażowana przez S. Niewiadomskiego jako solistka i aktorka do T. Miejskiego we Lwowie. Wiadomo, że od pocz. 1920 występowała (jako Żurekówna) w t. lwow. w sztukach "Zatruty zdrój" i "Pomysł panny Franciszki", a w 1922-24 w zespole T. Miejskich, gdzie grała gł. w operetkach, m.in.: Palmirę ("Bal w operze"), Julikę ("Cygańska miłość"), Ciotkę Juli ("Królowa Montmartre'u"). Od pocz. 1925 ze zrzeszeniem Opera dla Kresów Wschodnich pod kier. T. Wierzbickiego objechała szereg miast pol. śpiewając w "Halce" i partię Niclasa w "Opowieściach Hoffmanna". (Używała wtedy nazwiska Deberjott i później Deberjott-Wolfstahlowa). W 1926 wyjechała do Austrii, występowała w Volksoper w Wiedniu i w innych miastach austriackich. W 1930 przyjechała do Warszawy, podjęła działalność pedag., dawała koncerty w PR i Filharmonii. Zaraz po wojnie w Warszawie brała udział w koncertach; od kwietnia 1946 uczyła śpiewu w Wyższej Szkole Muz. im. Chopina, a w roku akademickim 1949/50 pełniła funkcję dziekana Wydz. Muzycznego. W 1950-53 współpracowała z dziennikiem "Wola Ludu". W 1958 przeszła na emeryturę.
Bibl.: Almanach 1977/78; Warnecki; Kur. Warsz. 1925 nr 43, 107; Dz. Lud. 1923 nr 261, 270; Polska Artyst. 1923-24 s. 119; Prz. Teatr. i Kinematogr. 1922 nr 22; Życie Warsz. 1977 nr 230; Akta, SPAM; Akta, ZUSWarszawa; Spis ZASP 1923, 1927.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
