Mieczysław Brahmer
Mieczysław Brahmer (26 I 1899 Kraków - 31 VIII 1984 Warszawa), wybitny romanista, prof. zwyczajny UW, członek rzeczywisty PAN, członek Padewskiej Akademii Nauk, wykładowca uniwersytetów w Krakowie i Rzymie, autor cennych i głośnych prac naukowych. Jego ponad sześćdziesięcioletniej pracy i twórczości naukowej towarzyszyły niezmiennie zainteresowania teatralne. Jako uczeń gimn. im. Sobieskiego w Krakowie brał udział w przedstawieniach szkolnych, np. w roli Lelewela w dram. Wyspiańskiego. W 1925 został zaproszony do udziału w ankiecie prasowej nt. programu T. Narodowego - był jednym z najmłodszych pisarzy zabierających głos. Pisał o dramacie i o grze aktorskiej, np. "Teatr i dramat średniowieczny na Zachodzie" (1948), "Teatr średniowieczny krajów zachodniej Europy" (1953), o Racine, Goldonim, Pirandellu, Claudelu, o krytyce teatr, w dawnej Francji, jego artykuły i recenzje drukowane były m. in. w Listach z Teatru (1924), Listach z Teatru (1948), Pamiętniku Teatralnym (1952, 1955, 1969), Scenie i Widowni Warszawskiej (1948), Scenie Polskiej (1938), Teatrze (1946, 1948, 1953, 1955-57) oraz w wielu programach teatralnych. W l. 1945-46 wykładał "Teatr i dramat powszechny" w Studio przy T. im. Słowackiego w Krakowie, potem "Historię kultury" tamże w Państw. Szkole Dramatycznej, w l. 1949-57 w warsz. PWST.
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1983/84. Tom XXV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1987.
