Osoby

POPŁAWSKI Adolf (27 III 1881 na Wołyniu - 21 XI 1965 Warszawa), śpiewak, reżyser. Był synem Aleksan­dra i Leokadii P. Studia muz. odbywał w Kijowie, Moskwie, Mediolanie i Paryżu. Po krótkiej karierze wokalisty, poświęcił się wyłącznie reżyserii operowej, pracując początkowo w operze w Petersburgu, później w Kijowie. W 1920 przybył do Warszawy, gdzie od je­sieni tego roku objął stanowisko reżysera w T. Wielkim. Na stanowisku tym pozostawał w 1920-30 (1925-30 był głównym reżyserem), 1931-32 i 1936-37; w 1930-31 był dyr. opery warszawskiej. W warsz. T. Wielkim re­żyserował ponad sto przedstawień, m.in. pol. premie­ry oper: "Hagith" (13 V 1922), "Noc letnia" (29 III 1924), "Zygmunt August" (29 VIII 1925), "Król Roger" (19 VI 1926), "Ijola" (14 XII 1929). W 1940 reżyserował w jaw­nym T. Miasta Warszawy "Jasia i Małgosię" E. Humperdincka. Po II wojnie świat. pracował nadal jako reżyser: w 1946-49 w Operze Śląskiej w Bytomiu (wystawił m.in. "Carmen", "Cyrulika sewilskiego", "Fausta", "Lakme"), w 1949-53 w Operze Dolnośląskiej we Wrocławiu (reżyserował m.in. opery: "Złoty kogucik", "Paria", "Bunt żaków" z E. Cha­berskim), w 1953-59 w Operze im. Moniuszki w Po­znaniu (m.in. "Otello", "Carmen", "Kniaź Igor", "Legenda Bał­tyku"). Reżyserował także pierwsze wystawienie "Janka muzykanta" (Opera Śląska w Bytomiu - 20 VI 1953). W 1959 przeszedł na emeryturę. Od ok. 1924 przez wie­le lat zajmował się pracą pedag. (udzielał lekcji opra­cowywania partii operowych). Bibl.: Almanach 1965/66; Stulecie Teatru Wielkiego w War­szawie 1833-1933, Warszawa 1933 (il.); Kur. warsz. 1920 nr 255; Teatr 1966 nr 12. Ikon.: Fot. pryw. - MTWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973