Kalendarium

Warszawa, Teatr Letni: debiut Marii Wisnowskiej, aktorki teatru lwowskiego w roli Jadwigi w jednoaktowej „sielance dramatycznej ze śpiewami” Zbudziło się w niej serce (Sie hat ihr Herz entdeckt) Wolfganga Müllera von Königswinter (w tłum. Alojzego Hertza); w następnych dniach (23 lipca oraz 1, 6, 10, 12, 18, 22 i 29 sierpnia) artystka zagrała m.in. Antoninę w Starych kawalerach i Małgorzatę w Safandułach Victoriena Sardou oraz Izę w Kosie i kamieniu Józefa Ignacego Kraszewskiego.

Do zespołu dramatu Warszawskich Teatrów Rządowych została zaangażowana w kwietniu 1881. Była jedną z najpopularniejszych warszawskich aktorek, podobała się głównie publiczności paradyzowej i oficerom rosyjskim. Stefan Żeromski, po przedstawieniu Hamleta w 1888 zanotował w dzienniku: „Nie mówię o Ofelii Wisnowskiej, bo mię febra trzęsie. Ta sroka głupia w scenie obłąkania kokietowała oczami oficerów z pierwszego rzędu krzeseł, grała wszystko naiwnie, głupio naiwnie, tak ze najobskurantniejszy widz nie zdołałby pojąć, dlaczego by właściwie ta pensjonarka miała dostawać obłędu. Wisnowska jako Ofelia była parodią Szekspira” (S. Żeromski, Dzienniki, t. 2, 1886-1887, do druku przygotowali Wacław Borowy, Stanisław Adamczewski, przypisy Jerzy Kądziela, Warszawa 1954 Czytelnik, s. 212).

Mówiona encyklopedia teatru polskiego