Psychodeliczne baloniki
"Białe baloniki" w reż. Piotra Ratajczaka w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Pisze Monika Gapińska w Kurierze Szczecińskim.
Scenografia, jakiej nie powstydziłby się w swoim filmie Tim Burton, stroje zespołu (na scenie występuje Zezowate Rybki Band!) nawiązujące do stylu grup glam rockowych i historia stara jak świat: dziecko z rozbitej rodziny szuka szczęścia poza domem, trafiając do świata ułudy, gdzie "przyjaciele" okazują się nie tymi, za których się podają.Taki jest nowy spektakl szczecińskiego Teatru Współczesnego: "Białe baloniki". Premiera odbyła się w piątek 2 lipca, w ramach obchodów 65. urodzin Szczecina.
Przedstawienie opowiada o Piotrusiu, którego mama ma depresję, związaną z odejściem męża do innej kobiety. Chłopiec czuje się bardzo samotny. Wyrusza zatem, w towarzystwie Skarpetki Taty, na poszukiwanie ojca.Trafia do Mammy, sztucznie stworzonej krainy, gdzie "nie ma gniewu, nie ma strachu, w bucie nie ma ziarnka piasku, można bekać, można puszczać bąki", jak śpiewają złote rybki, występujące na scenie jako grupa muzyczna. Z pozoru wszyscy są tu szczęśliwi, żyją bez trosk i robią to, co lubią - tańczą, śpią i tulą się do siebie. Nawet pies nie potrzebuje tu ogona, by merdać nim w radosnych chwilach, bo zawsze jest zadowolony. A nad wszystkim czuwa klaun .
Być może to zabieg przypadkowy (a może celowy?), ale kraina stworzona na deskach Współczesnego przypomina świat z psychodelicznych filmów Tima Burtona. Atutem spektaklu jest to, iż widz w każdym wieku odczyta treść sztuki w zupełnie inny sposób. Dla przedszkolaka to widowisko o zwariowanym świecie i jednocześnie smutnym chłopcu. Starsze dziecko zwróci uwagę na przyczynę apatii mamy Piotrusia. Dorosłemu Mamma może się kojarzyć z sektą, a klaun z jej przywódcą.
Spektakl wyreżyserował Piotr Ratajczak, na podstawie sztuki Magdy Fertacz. Rolę Piotrusia zagrał Arkadiusz Buszko. Muzykę przygotował Piotr Klimek oraz Zezowate Rybki Band. Autorką scenografii jest Matylda Kotlińska, kostiumów - Grupa Mixer.
