Gdańsk. Dwie wersje tej samej opery
W sobotę [26 lutego] o godz. 19 w Ratuszu Staromiejskim premiera opery Pergolesiego "Służąca panią". To muzyczny eksperyment, dwie wersje opery podczas jednego wieczoru: tradycyjna XVIII-wieczna i wersja współczesna.
Jeden wieczór, jedna opera, ale dwie wersje. Tradycyjnie z klawesynem, czy współcześnie jazzująco? Co kto woli, ale wniosek jest ten sam - gdy kobieta chce postawić na swoim, nikt jej nie odwiedzie od osiągnięcia celu.
Kariera Giovanniego Battisty Pergolesiego zapowiadała się świetnie: w wieku 25 lat miał na swoim koncie kilka oper, oratoria, msze, sonaty. Ale długo nie cieszył się swoimi sukcesami - rok później zmarł na gruźlicę.
W sobotni wieczór Opera Bałtycka chce przypomnieć jedną z jego najbardziej znanych oper : "Służąca panią" ("La serva padrona"). Organizatorzy postanowili zaeksperymentować: w ciągu jednego wieczoru będą zaprezentowane dwie wersje dzieła: tradycyjna, XVIII-wieczna i jej uwspółcześniona wersja, przeniesiona do naszych czasów.
Na początek - ujęcie tradycyjne. Śpiewane po włosku i z towarzyszeniem klawesynu. "La serva padrona" jest dziełkiem krótkim, które powstało tylko po to, żeby być zabawnym przerywnikiem ("intermezzem") między aktami innych, znacznie poważniejszych i dłuższych oper. W tak krótkich utworach nie było czasu i miejsca na skomplikowane historie z wieloma bohaterami. Prosta muzyka, kilku aktorów, banalna historyjka z happy endem: to recepta na typowe intermezzo. Jak jest u Pergolesiego? Młoda służąca Serpina tyranizuje swego pracodawcę, starego kawalera Uberto. W końcu dla świętego spokoju Uberto postanawia się z nią ożenić. Nie przewidział jednak, że Serpinie właśnie o to chodzi.
Wersja współczesna? Dzień z życia pyskującej sekretarki. Na początek zostaje zwolniona. Argumenty w stylu "molestowanie seksualne" nic nie pomagają. Dziewczyna postanawia więc zagrać na męskich uczuciach i knuje przewrotną intrygę.
