Artykuły

Zapowiadana jako "przebój an­gielskich scen" sztuka Jima Cartwrighta "Dwa" została cie­pło przyjęta przez publiczność. Gorzej, że po raz kolejny wi­dzowie musieli siedzieć na schodach lub stać.

Atmosfera, w której goście "walą drzwiami i oknami", żeby zobaczyć spektakl towa­rzyszyła "Niekabaretom". Te­raz, niestety, przeniosła się na scenę Malarni Teatru "Wy­brzeże". A szkoda, bo ogląda­nie przedstawienia w du­sznym i przepełnionym pomieszczeniu nie służy ani ak­torom, którzy w widoczny sposób ociekają potem, ani publiczności, która pokasłuje, chrząka i marzy o naj­mniejszym powiewie świeże­go powietrza. Z powodu du­choty i gorąca trudno było przetrwać premierę spekta­klu "Dwa", choć trzeba przy­znać, że Dorota Kolak i Grze­gorz Chrapkiewicz, aktorzy grający główne role, chwilami bawili publiczność do łez. "Dwa" to historyjka o małżeństwie prowadzącym pub. Za­równo właścicieli pubu, pomiędzy którymi panuje wrogość, jak i kilkunastu gości, którzy co chwilę wpadają do lokalu, grają ci sami aktorzy. Zabawnie wypada Dorota Ko­lak w roli podchmielonej ko­chanki czy naiwnego dziewczęcia polującego na męża. Bawi także Grzegorz Chrapkiewicz na przykład jako podstarzały playboy podry­wający dziewczyny. Kiedy jednak aktorzy przechodzą do dramatycznych tonów i grają ludzi przegranych lub zmęczonych życiem, pojawia się dysonans. Przekaza­niu huśtawki skrajnych na­strojów, które budują dra­mat Cartwrighta nie podołał ani reżyser spektaklu - Łu­kasz Czuj, ani aktorzy. W pa­mięci pozostaje kilka zabaw­nych scen, dialogów i prosta do bólu scenografia Michała Urbana (wysoki bar, kilka stołków i odblask błyszczącej kuli na podłodze).

Premiera została przyjęta oklaskami na stojąco, jest za­tem nadzieja, że stanie się "lżejszą" propozycją Teatru "Wybrzeże" dla publiczności szukającej w teatrze rozryw­ki. O "przeboju scen" trudno jednak mówić.