Obcy bliscy
Gudmundur Steinsson przed ponad trzydziestu laty stworzył w Rejkiawiku niewielką grupę teatralną i dla potrzeb tego zespołu zaczął też pisać sztuki. Z czasem rosła pozycja Steinssona jako dramaturga i ranga scen, na których odbywały się pierwsze wystawienia jego dramatów. Prapremiera "Obcych bliskich" miała miejsce w 1979 roku już w islandzkim Teatrze Narodowym.
Choć dramaturgia islandzka nie należy do najpopularniejszych w Polsce, okazuje się, że przedstawiane w niej współczesne problemy nie różnią się zbytnio od naszych. Wszędzie jest sprawa braku rodzinnych więzi, które niszczy tempo życia i pracy. Bezpośrednich kontaktów między ludźmi - choć brzmi to paradoksalnie - nie ułatwia współczesna technika. Rozmowę twarzą w twarz zastępuje paplanina przez telefon, a nawet przez domofon. Myśli zagłusza ryczące radio i telewizor. Tak mniej więcej wygląda codzienne życie rodziny Ornolfssonów. Ale nieoczekiwanie do ich mieszkania wprowadzają się rodzice głowy rodu Haralda. Staruszkowie, tytułowi obcy bliscy, nie rozumieją zachowań swoich krewnych, tempa ich życia. Napiętej sytuacji nie są w stanie złagodzić nawet przygotowania do Wigilii.
Teatr Telewizji przypomina spektakl z 1991 roku wyreżyserowany przez Michała Kwiecińskiego. W obsadzie takie indywidualności jak Joanna Żółkowska, Zofia Rysiówna, Henryk Machalica i Jerzy Scheybal.
