Artykuły

Romana Agnel, dyrektor Baletu Dworskiego "Cracovia Danza", zaprasza na premierę "Tanecznego świata Chopina".

Jaki jest taneczny świat Chopina? - Niezwykle różnorodny. W czasach, kiedy żył Fryderyk Chopin doszło do "rozdzielenia się" tańca klasycznego i towarzyskiego. Przykładem tego może być traktat "La Danse des Salons" francuskiego mistrza Henry'ego Cellariusa, wydany w 1847 roku...

... a więc na dwa lata przed śmiercią Chopina.

- Traktat jest dowodem żywych form tanecznych królujących wówczas w salonie. Cellarius pisze o tym, że mistrzowie tańca, którzy zawsze byli związani z operą, nie potrafią nauczać tańców towarzyskich dobrze i swobodnie. Podkreśla, że tańce salonowe powinny mieć w sobie naturalność, świeżość, ponieważ wiele z nich to nowe układy pochodzące z różnych krajów.

Także Polski?

- Tak. Cellarius poświęca wiele miejsca polce, która podbija europejskie salony, i tańcowi, który nazywa mazurką. Podaje, jakie należy robić ćwiczenia, by poprawnie wykonać obydwa tańce. Tłumaczy, że tylko Polacy potrafią dobrze zatańczyć bardzo trudną mazurkę, bo mają fantazję i zmysł improwizacji.

Chopin umiał tańczyć?

- Umiał, gdyż nauka tańca była częścią dobrego wychowania. Na pensji u rodziców Chopina uczono tańczyć, także mazura. Nie doceniamy znajomości i wrażliwości tanecznej Chopina, a przecież jego życie upłynęło głównie w salonach najpierw ziemiaństwa polskiego, później francuskiej arystokracji, gdzie królował taniec. Chopin "przesycony" był salonem i słuchając jego utworów można to wychwycić.

Premiera spektaklu "Taneczny świat Chopina" odbędzie się w niedzielę, 25 września o godz. 17, w Willi Decjusza.

- Nieprzypadkowo wybraliśmy to miejsce, gdyż tu właśnie po powrocie z zagranicy mieszkała księżna Marcelina Czartoryska, uczennica Chopina, mecenas sztuki, znakomita pianistka, która prowadziła w Willi Decjusza słynny salon muzyczny w Krakowie.

Jaki będzie ten spektakl?

- Na przedstawienie złożą się dwie części. Pierwsza, to "Salon", w którym Chopin spędzał wiele czasu i w którym się znacznie lepiej czuł niż na estradzie. Salon w tamtych czasach był miejscem, gdzie decydowano o ważnych sprawach, gdzie się bawiono, ale i gdzie ścierały się różne frakcje polityczne. Przejrzałam wiele listów Chopina i przeczytałam jego liczne opisy salonów, bardzo dowcipne, nieraz sarkastyczne. Pisał na przykład, że w Wiedniu większość pań w salonie robiła na drutach, co go zaskoczyło, bo salon, oaza spokoju, przypominał bardziej pole bitwy pełne błyskających drutów... Tę część spektaklu oparłam głównie na walcach Chopina, w których odkryłam zatopione w muzyce charaktery wielu postaci salonowych. Pokażemy więc muzykę Chopina, która ilustruje ludzkie charaktery, zaobserwowane przez niego w salonie.

Przy tej odsłonie zaprosiła Pani do współpracy Artura Borkowskiego z Teatru Pantomimy we Wrocławiu.

- Bo pantomima znacznie lepiej niż jedynie formy taneczne odda ludzkie charaktery. Pracując wspólnie nad tą częścią, wpadliśmy na pomysł pokazania Chopina jako demiurga, czyli siły sprawczej, osoby, która poprzez swoje ręce, niczym mistrz marionetek, ożywia ludzkie charaktery. W naszym przedstawieniu samego Chopina nie będzie, ale będą jego ręce. Nie zdradzę, w jaki sposób się pojawią.

A druga część spektaklu?

- Pokaże świat, który dotyka muzyki polskiej, ludowej - czyli "Dworek". Muzyka ludowa miała duże znaczenie dla Chopina, co zresztą słychać w jego utworach. Kompozytor w listach często ją opisuje, wspominając swój udział w zabawach czy weselach. Pokażemy żywiołowość polskiej muzyki, siłę w niej zawartą, co będzie stanowiło kontrast wobec ułożonego, niemal "grzecznego", salonu. Choreografię tej części przygotował Leszek Rembowski, specjalista od tańców polskich. W przyszłości pokażemy też część trzecią - "Teatr".

Cały spektakl rozegra się tylko do muzyki Chopina.

- Tak. Na fortepianie zagra Artur Janda, który jest pianistą współpracującym m.in. z Filharmonią Narodową. Razem z nim już od września nasz zespół prezentuje program edukacyjny o Chopinie.