Gdańsk. Koniec Festiwalu Solidarności
Przez dwa tygodnie, tyle ile trwał historyczny strajk w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980 roku, mogliśmy cieszyć się mnóstwem imprez zorganizowanych w ramach Festiwalu Solidarności. - Bo w założeniu jest to festiwal radości, ale w trakcie którego rozmawiamy też o poważnych sprawach - mówi Maciej Zięba OP dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności, organizatora Festiwalu.
Podczas Festiwalu mogliśmy oglądać koncerty, wystawy, spektakle teatralne, filmy, wziąć udział w edukacyjnym pikniku rodzinnym, poważnych debatach politycznych, maratonie solidarności czy grze miejskiej. Jeszcze wczoraj w ramach festiwalu do Gdańska przyjechał "Ekspres Solidarności", przywożąc 250 młodych ludzi z 50 krajów świata, którzy od kilku dni podróżują po Polsce poznając jej historię. Była to druga edycja Festiwalu, za rok jego program ma być jeszcze bogatszy, bo czeka nas okrągła 30. rocznica powstania Solidarności.
Festiwal rozpoczął się od gorącego akcentu, czyli trzech dni kubańskich, w trakcie których ulicami Gdańska przemaszerowała, a raczej przetańczyła, kolorowa parada salsy. Kilkadziesiąt osób wzięło udział w grze miejskiej pt. "Zaczęło się Gdańsku". Uczestnicy musieli odnaleźć wielkie na 2,5 m kostki domina rozstawione po gdańskim Głównym Mieście. Każda kostka symbolizowała kraj, który dzięki Solidarności wyzwolił się z komunizmu. Popularnością cieszył się spektakl "Stołówka" (De Kantine) wystawiany przez Teatr Polly Maggoo z Amsterdamu w hali Stoczni Gdańsk. Sztuka przedstawia wydarzenia z lat 70. i 80. z perspektywy zwykłych stoczniowców. W jego trakcie widzowie zasiadają za stołami, a właściciele stołówki serwują im polski obiad z epoki. Na koniec odbyła się impreza pt. Urodziny Solidarności. Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski i Maciej Zięba OP odsłonili replikę tablicy znajdującej się na pomniku Solidarności w Berlinie. Znajdziemy ją przy wystawie "Drogi do wolności", obok budynku "S".
