[Dwaj pzryajciele - Vladimir i Estragon...]
Dwaj przyjaciele - Vladimir i Estragon - spotykają się pod drzewem na wiejskiej drodze. Nie wiadomo, skąd się tam znaleźli, prowadzą rozmowy o niczym, wspominają przeszłość. Czekają na przybycie Godota. W taki sposób można streścić słynną sztukę "CZEKAJĄC NA GODOTA". Jej autorem jest czołowy przedstawiciel francuskiej awangardy teatralnej, jeden z twórców teatru absurdu, dramatopisarz i prozaik pochodzenia Irlandzkiego - Samuel Beckett, laureat Nagrody Nobla z 1969 r. Zobaczymy ją dziś w pr. I.
Utwory Becketta, utrzymane w klimacie pesymizmu i beznadziejności, podkreślają bezsens ludzkiej egzystencji. Brak w niej tradycyjnej fabuły oraz życiowej logiki wydarzeń, określonego miejsca i czasu akcji, rzeczowego dialogu. Do najwybitniejszych, obok "Czekając na Godota", zaliczyć można "Końcówkę" oraz "Radosne dni". Autor większości przekładów utworów Becketta na język polski - Julian Rogoziński - zauważył w jego dramatach "liryzm niezwykle głęboki i występujący w najmniej spodziewanych chwilach oraz humor, bardzo specyficzny. Bez owej ironii, chwilami rozmyślnie wulgarnej, a nawet brutalnej, bez owego śmiechu, który działa tu jak odtrutka, czytelnik czy widz odchorowałby może tak ogromną porcję pesymizmu". Przedstawienie reżyserował Maciej Prus. Występują m.in.: Zbigniew Zapasiewicz, Wiesław Michnikowski i Marian Kociniak.
