Artykuły

Ludziom dorosłym można śmiało polecić dowcipny, zabawny, pomysłowy, inteligentny i przewrotny zarazem spektakl telewizyjny, przeniesiony z Narodowego Starego Teatru w Krakowie.

"Było kiedyś dwóch braci -jeden mądry, drugi głupi. 0 jednym mówili, że ładny jak malowanie, o drugim, że brzydal. Mądry brat niedobry był, zwierzę napotkane zawsze ukrzywdził. Po cudzych nieszczęściach do władzy i bogactwa się piął. Głupi brat ptaszki i zwierzęta kochał. Razu pewnego nad rzeką żabę spotkał, która ludzkim głosem poprosiła: pocałuj mnie, czar ze mnie zdejmij zły! Brat głupi żabę ucałował i wtedy z żaby skóra żabia opadła i królewna się piękna ukazała. Po czym królewna z bratem mądrym się pobrali i żyli długo i szczęśliwie. Od tego czasu brat głupi zwierzęta przy byle okazji dręczył, a ludzie mówili, że nie dość, że głupi i brzydki, to jeszcze kawał drania!". Takich bajek nie należy czytać dzieciom do poduszki, by nie czynić zamętu w małych główkach. Ale ludziom dorosłym można śmiało polecić dowcipny, zabawny, pomysłowy, inteligentny i przewrotny zarazem spektakl telewizyjny, przeniesiony z Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Za tworzywo libretta OPERY MLECZANEJ pióra Stanisława Radwana posłużyły teksty, zamieszczone w dymkach, wypowiadane przez bohaterów rysunków Andrzeja Mleczki, znakomitego grafika i rysownika tropiącego w pracach publikowanych od dawna w różnych czasopismach absurdy otaczającej nas codzienności. Wiele z tych obrazków dobrze znamy i pamiętamy. Zobaczmy je znowu, tym razem ożywione! Stanisław Radwan napisał również muzykę do prezentowanych rysunków, trawestując pieśni, przyśpiewki, knajpiane szlagiery i operowe arie, zatem obrazków Mleczki możemy - po raz pierwszy! - posłuchać w brawurowym wykonaniu młodych aktorów (Ewa Kaim - alt, Anna Radwan-Gancarczyk - sopran [obie aktorki na zdjęciu], Zbigniew W. Kaleta - tenor, Jakub Przebindowski - bas). A słuchać warto i należy. Choćby po to, by zrozumieć, że pieniądze to nie wszystko - trzeba posiadać także dzieła sztuki, biżuterię i nieruchomości, zadumać się nad żelazną logiką procesów historycznych - dawno temu żyli ludzie bogaci i biedni, i tak się przyjęło, a także docenić stabilizującą życiowo rolę uczciwej pracy - daleko z nią nie zajdziesz...