Lato w Olsztynie
"Lato - Red Sun" w choreografii Thierry'ego Vergera Polskiego Teatru Tańca na XVII Olsztyńskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Karolina Mościcka w portalu Warmii i Mazur wm.pl.
Gościem Gali zwieńczającej festiwal XVII Olsztyńskich Spotkań Teatralnych był Polski Teatr Tańca z Poznania, który zaprezentował spektakl w choreografii Thierry'ego Vergera "Lato - Red Sun". Widowisko jest drugą częścią tanecznego cyklu PTT, nawiązującego do czterech pór roku.
Słońce delikatnie pieści naszą skórę swoim dotykiem. Uśmiechamy się do tych chwil, jak w rajskim ogrodzie, kiedy jeszcze owoc grzechu nie oddzielał nas od innych. Nasze zmysły inicjują wyprawę poza horyzont. Ożywione marzeniem kobiet i mężczyzn, których wzrok wpatrzony w drogę, o porannej rosie, budzi niepokój - tymi słowami zespół tworzący spektakl "Lato - Red Sun" opisał swoje dzieło.
Rzeczywiście, w przedstawieniu zamiast spodziewanej radości i beztroski typowej dla okresu wakacji, zaserwowano widzom nastrój niepewności i napięcia. Słońce - motyw przewodni spektaklu - przybiera nienaturalnie czerwoną barwę, a wraz z efektami świetlnymi oraz zmysłową muzyką, wprowadza atmosferę duszności i czających się zewsząd niebezpieczeństw.
Grupa trzynastu młodych osób zdaje się wręcz płonąć w świetle krwawego słońca, skłaniając się po każdym układzie tanecznym ku ziemi. Ich ruchy budzą skojarzenia z ogniem, są dzikie i impulsywne. Efekt niepokoju pogłębia rytmiczna, urzekająca muzyka. Poza tym postaci na scenie wydają się być nieustannie skrępowane, wiją się, jakby nie mogły uciec. Czasem dosłownie ograniczane są więzami i pasami oplatającymi ich ciała. Wydają się być ofiarami tyrana trzymającego końce lin. Na twarzach tancerzy maluje się napięcie. Błogość nie pojawia się nawet podczas jedzenia orzeźwiających owoców. Ulgę przynosi dopiero moment wspólnego tańca kobiety i mężczyzny, pełen czułości i wyzwolenia. Po chwili jednak znów staje się niebezpiecznie, a nawet brutalnie. Im bliżej finału, tym jest goręcej, czerwieniej i nieznośniej. W końcu woda przynosi wytchnienie zmęczonym tancerzom.
Lato, ukazane w tak mroczny sposób zaskakuje, intryguje i wciąga. Fascynuje grzeszny klimat rajskiego ogrodu, zapach cytrusów. Przykuwa uwagę taniec pełen niebezpiecznej energii, przeszywają dźwięki muzyki. Widowisko daje uczucie pomieszania fikcji z rzeczywistością oraz silnie działa na zmysły.
