Olsztyn. Jackie jedzie do Krakowa
23 listopada o g. 19 i olsztyński Teatr Jaracza pokaże w Łaźni Nowej przedstawienie w reż. Weroniki Szczawińskiej "Jackie. Śmierć i księżniczka". W tytułowej roli Milena Gauer.
Jackie jest, jaka jest. Jackie jest właściwie martwa. Jackie chętnie opowie wam historię swojego życia, chociaż opowieść często przejmuje nad nią kontrolę. Nie potrafi mówić własnym głosem, ma za to różowy kostium od Chanel, pod którym usiłuje ukryć niepokorne ciało, tak przecież nieeleganckie. Odprawia rytuały żałoby, seksu i glamouru. Żeby zostać damą, trzeba się ciężko napracować.
Tekst Elfriede Jelinek to jeden z monologów składających się na cykl Śmierć i dziewczyna. Dramaty księżniczek, zainspirowany został historią Jackie Kennedy. To nie opowieść biograficzna, ale fantazja o kobiecie, której nie ma, ponieważ tak doskonale wypełnia społeczne wzorce. Tekst Austriaczki łamie dramatopisarskie konwencje, a obecność Jackie na scenie uruchamia szaleństwo teatralnych form, obłęd języka. Wielkość Jelinek polega między innymi na okrucieństwie: jej teksty uderzają przede wszystkim w same kobiety, które radośnie zgadzają się na rolę ozdób, maskotek, zawsze pięknych, zawsze szczupłych, zawsze milczących.
Jackie jest policzkiem wymierzonym wszystkim wyznawcom "prawa naturalnego", którzy przekonani są o oczywistości płciowych ról.
Przyjdźcie zobaczyć, jak tresuje się księżniczki, podpatrzcie rytuały śmiercionośnej Jackie i zobaczcie, jak różowy kostium powoli nasiąka krwią.
