Teatralny portret miasta
"Cieszyńskie niebo" w reż. Radowana Lipusa na Scenie Polskiej Czeskiego Teatru. W Łodzi oglądał i pisze w Gazecie Wyborczej - Łódź Leszek Karczewski.
Teatr Tesinske Divadlo pokazał w Łodzi spektakl "Cieszyńskie niebo" w ramach obchodów 55-lecia Teatru Nowego
Widać, że spektakl teatru Tesinske Divadlo w Czeskim Cieszynie jest wynikiem wielu miesięcy przygotowań: poszukiwań w archiwach, zestawiania dat, zbierania legend, anegdot i faktów. Mało kto z łodzian zebranych w Dużej Sali wiedział, że po likwidacji linii tramwajowej, łączącej nadolżańskie brzegi Cieszyna, wagon trafił do łódzkiego getta. Realizatorów zgubiła właśnie ta harówka.
Renata Putzlacher i Radovan Lipus zbudowali scenariusz z adresowanych do widowni monologów, często rażąco łopatologicznych: "Cieszyn to tygiel narodów". Dodali do nich żarty rodzące się z językowych, czesko-polsko-niemiecko-śląskich, nieporozumień. Tylko ile można się śmiać z tego: "sklep" to "piwnica"? Fragmenty te wprowadzały songi Jaromira Nohavicy. Dość naiwnie: na przykład po słowie "bal" następowała pieśń o balu. Taka mechaniczna kabaretowa forma zaczyna mierzić po kwadransie - a przedstawienie trwało dwie godziny z okładem.
Zdarzały się pyszne obserwacje z życia Cieszyna, jak choćby etiuda z ludźmi-mrówkami, wystrojonymi w dresy z kreszu, tłumnie przekraczającymi granicę z torbami chrupek, karniszami i sztucznymi choinkami. Sąsiadowały z nimi sceny wydumane. Jak ediuda "sianokosy", w której ostrzenie kos miało nadać rytm śpiewowi. Zamiast tego ukazało największy mankament przedstawienia: aktorzy scen czeskiej i polskiej teatru Tesinske Divadlo mają problemy ze śpiewem i ruchem scenicznym. O tańcu trudno tu mówić, bo choreograf zaproponował przedszkolne układy: "rączka w lewo - rączka w prawo". Aktorce zaś, grającej rzekę Olzę, kazał cały czas falować rękami...
Żal świetnego pomysłu na teatralny portret miasta. Może któryś z łódzkich teatrów go kupi i zrealizuje widowisko o Łodzi?
