Vanessa Redgrave wzrusza
Prosty monolog znakomitej aktorki okazał się po stokroć ciekawszy niż eksperymenty współczesnego teatru. Na festiwal w Salzburgu przyjechała z monodramem "Rok magicznego myślenia" amerykańskiej pisarki Joan Didion, którym wcześniej podbiła Nowy Jork i Londyn - pisze Jacek Marczyński w Rzeczpospolitej.
"Królowa matka brytyjskiej sztuki aktorskiej", jak nazwał ją w entuzjastycznej recenzji krytyk "Süddeutsche Zeitung", nie zamierza pełnić wyłącznie funkcji reprezentacyjnej. 40 lat po kreacji w "Powiększeniu" Antonioniego, 30 lat po zdobyciu Oscara za rolę w "Julii" i z sześcioma nominacjami do tej nagrody jest w znakomitej formie aktorskiej. A uprawianie sztuki łączy nadal z działalnością polityczną.
Na festiwal w Salzburgu przyjechała z monodramem "Rok magicznego myślenia" amerykańskiej pisarki Joan Didion, którym wcześniej podbiła Nowy Jork i Londyn. Tutaj także zachwyciła publiczność. A na widowni nie brakowało innych festiwalowych gwiazd, które nie mają zwyczaju oglądać cudzych występów.
Prawdziwa dama
71-letnia dziś Vanessa Redgrave nie przypomina zbuntowanej kobiety z "Powiększenia", symbolu szalonego Londynu lat 60. ubiegłego stulecia. Jest prawdziwą damą, choć siwe włosy związuje zwykłą gumką, na scenie i prywatnie chodzi w prostych spodniach i bluzce. Ma jednak magnetyczną moc, która każe w skupieniu jej słuchać.
"Rok magicznego myślenia" to zapis przeżyć samej Joan Didion, której mąż zmarł nagle po ataku serca, a jedyna córka zginęła kilka miesięcy później. W tej relacji nie ma jednak krzyku ani rozpaczy, jest krzątanina wokół codziennych spraw oraz okruchy wspomnień. I próba zrozumienia, co się stało, a także nieumotywowana nadzieja, że w magiczny sposób da się cofnąć zdarzenia. - To wszystko może przydarzyć się wam - zaczyna Vanessa Redgrave. - Choć pewnie szczegóły będą inne. Po to jestem na scenie, by o tym wam opowiedzieć.
Cierpienie bez krzyku
Okrutną opowieść Vanessa Redgrave podaje w prosty sposób, bez nadmiernego modulowania głosu, z oszczędnym gestem. Przez półtorej godziny siedzi na krześle i mówi, jakby zwracała się bezpośrednio do każdego widza. Jednak przy takiej osobowości inscenizacyjne szaleństwa nowoczesnego teatru, które hołubi festiwal w Salzburgu, wydają się miałkie i sztuczne. Nie trzeba dziś na scenie biegać nago, krzyczeć i tarzać się po ziemi. Wystarczy umieć wzruszać.
Vanessa Redgrave nie byłaby wszakże sobą, gdyby pobytu w Salzburgu nie wykorzystała do manifestowania swych poglądów politycznych. Już odbierając Oscara w 1978 r., wyraziła na gali poparcie dla Palestyńczyków walczących z Izraelem. Teraz po przedstawieniu czytała widzom wiersze pisane przez więźniów amerykańskiej bazy Guantanamo, nazywając ją największym obozem koncentracyjnym dzisiejszego świata.
***
Vanessa Redgrave, aktorka
Wywodzi się z aktorskiej rodziny. Jest córką Michaela Redgrave'a, siostrą Lynn, a także matką Nataschy i Joely Richardson. Urodziła się w 1937 roku w Londynie, gdzie skończyła szkołę dramatyczną. Debiutowała w 1958 roku w "Behind the Mask", grając u boku ojca. Role dobiera, kierując się niezależnymi względami. Ostatnio polscy widzowie mogli ją oglądać w "Pokucie".
