Klaunada i uliczny karnawał
Po XXI Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie pisze Iga Dzieciuchowicz w Gazecie Wyborczej - Kraków.
Niesłabnące oklaski na Rynku Głównym - pokazy żonglerki, widowiska multimedialne i spektakle taneczne, które mogliśmy oglądać w ramach 21. Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych, przyciągnęły tłumy widzów
Pięciu aktorów ubranych w identyczne zgrzebne pasiaste kostiumy i pięć odrapanych metalowych łóżek - spektakl francuskiej grupy Tango Sumo to groteskowa opowieść o zniewoleniu i jednostce poddanej surowej dyscyplinie. Łóżka służą aktorom do rozmaitych akrobacji wykonywanych synchronicznie - raz są murem, na którym więźniowie wiszą głową w dół, innym razem polem ćwiczeń wojskowych, gdzie aktorzy z trudem utrzymują równowagę, leżąc na metalowych oparciach. Przez cały spektakl przewijają się sceny, w których bohaterowie strzelają do siebie z ułożonych w pistolet dłoni i bezwładnie padają na ziemię. Widowisko utrzymane w więziennej scenerii niepozbawione jest jednak humoru - wśród bohaterów można odnaleźć i fajtłapę, i uparciucha, którzy swą historię opowiadają dowcipnie, z przymrużeniem oka.
Serca publiczności z pewnością podbił klaun Elastic, czyli belgijski artysta Stéphane Delvaux. Niezdarny klaun, ubrany w czerwoną koszulę i czarne spodnie na szelkach, usiłuje wymyślić kształt przedstawienia, wyjmując z walizy rozmaite, pozornie nieprzydatne przedmioty - sznur, pluszowego zwierzaka, żółte koło. Elastic to mistrz improwizacji - spektakl pełny jest slapstickowych gagów, numerów cyrkowych i wodewilowych. Największym atutem widowiska jest zaskakująca energia artysty, która sprawia, że ani na chwilę nie znika kontakt klauna z widzami, nawet tymi najmłodszymi. Spektakl Polskiego Teatru Tańca "Walka karnawału z postem" to najbardziej efektowne widowisko sobotniego wieczoru. Instalacja taneczno-choreograficzna o siedmiu grzechach głównych, ze znakomitym oświetleniem, z udziałem kilkunastu tancerzy ubranych w XVIII-wieczne kostiumy, pary szczudlarzy i elektronicznym podkładem zmiksowanym z muzyką na żywo, zgromadziła na Rynku Głównym tłumy widzów. Spektakl został podzielony na dwie części - pierwszą z nich odegrano na czterech ustawionych na krzyż podestach, na których mogliśmy oglądać taniec pychy, zazdrości, lenistwa. O wiele bardziej dynamicznie wypadła jednak druga część, w której złączono podesty w rodzaj wybiegu i odtańczono karnawałowy pokaz mody.
